แนะนำเมืองเต๋อหยาง 四川德阳

เมืองเต๋อหยาง  
เมืองเต๋อหยาง 德阳 Déyáng เป็นเมืองระดับจังหวัดของมณฑลเสฉวน  เป็นเมืองอุตสาหกรรมที่มีความมั่งคั่งเป็นส่วนใหญ่โดยมี บริษัท เครื่องจักรกลหนัก Erzhong บริษัท Dongfang Electrical และอุตสาหกรรมไฮเทคที่มีส่วนช่วยเศรษฐกิจของประเทศ มีประชากรประมาณ 3,810,000 คนในปี 2004 และมีพื้นที่ 5,818 ตร.กม. 
มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ได้แก่ มหาวิทยาลัย: Civil Aviation Flight University of China ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยการบินของจีน และ วิทยาลัย Sichuan Engineering Technical College (四川工程职业技术学院)

แหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจ

白马寺 วัดม้าขาว ไป๋หม่าซื่อ

罗汉寺 วัดหลัวฮั่น (หลัวฮั่นซื่อ)

马蜂窝 อารามหม่าเฟิ่งวอ

罗江笼统寺庙 ศาลเจ้าหลัวเจียงหลงถ่ง

หมายเหตุ：มณฑลเสฉวน

มณฑลเสฉวน หรือ ซื่อชวน (จีน: 四川省; พินอิน: Sìchuān) หรือชื่อย่อว่า ชวน（川）หรือ จ๊ก（蜀, สู่）เป็นมณฑลหนึ่งของประเทศจีน มีเมืองเอกชื่อเฉิงตู 成都 มณฑลเสฉวนอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีนตอนบนของแม่น้ำแยงซีเกียง มีพื้นที่ 485,000 ตาราง ก.ม. มีประชากรประมาณ 87,250,000 คน นับเป็นมณฑลที่มีพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับ 4 ของจีน ทั้งขนาดพื้นที่และจำนวนประชากร ความหนาแน่น 180/ก.ม. จีดีพี 655.6 พันล้านเหรินหมินปี้ ต่อประชากร 7,510

ชื่อ "เสฉวน" มีความหมายว่า "แม่น้ำสี่สาย" เพราะมณฑลเสฉวนตั้งอยู่บนพื้นที่ของแม่น้ำ 3 สายมาบรรจบกัน คือ แม่น้ำแยงซีเกียง, แม่น้ำหลินเจียง, แม่น้ำจินซางเจียง

สภาพอากาศเป็นแบบกึ่งร้อนชื้น สภาพโดยทั่วไปจะมีความชื้นในอากาศสูง สภาพอากาศจึงค่อนข้างครึ้มไม่ค่อยมีแสงแดด โดยในรอบสัปดาห์จะมีแสงแดดหรือเห็นพระอาทิตย์เพียงไม่กี่วัน แต่จะมีหมอกปกคลุมเป็นปกติ จนได้รับฉายาว่า "เมืองในหมอก" หรือ "หมาเห่าพระอาทิตย์" และได้รับการกล่าวขานว่า เพราะสภาพอากาศเป็นเช่นนี้ ผู้หญิงในมณฑลเสฉวนมีผิวสวยที่สุดในประเทศจีน
ในทางประวัติศาสตร์เคยเป็นราชธานี ก๊กสู่ฮั่นของเล่าปี่และขงเบ้งในสมัยสามก๊ก ปลายราชวงศ์ฮั่น ขงเบ้งได้เลือกเอาเสฉวนเป็นราชธานีของก๊กสู่ เพื่อหมายฟื้นฟูราชวงศ์ฮั่น

มณฑลเสฉวน แบ่งส่วนการปกครองออกเป็น 18 เมือง และ 3 เขตปกครองตนเอง  มีพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับ 4 ของประเทศจีน 
เครดิต วิกิพีเดีย
ภาพจาก 百度图片