เกิดเป็นคนไทยนี้ดี เพราะแผ่นดินทองผืนนี้อุดมสมบูรณ์ 水里有鱼,田里有稻 (shuĭ-lĭ-yŏu-yú tián-lĭ-yŏu-dào ในน้ำมีปลาในนามีข้าว) แต่เกิดเป็นคนจีนก็ไม่ต้องน้อยใจ บ้านเรากว้างใหญ่ไพศาล มีของดีเยอะแยะเหมือนกัน แถมยังหลากหลายอีกด้วย
ประเทศจีนมีพื้นที่ทั้งหมด 9.6 ล้านตารางกิโลเมตร ใหญ่เป็นอันดับที่ 3 ของโลก รองจากรัฐเซียและแคนาดา ลักษณะภูมิประเทศ ดินฟ้าอากาศ วิถีชีวิต หรือแม้กระทั่งรูปร่างหน้าตาและอุปนิสัยของคนในแต่ละภาคล้วนแตกต่างกันตามไปด้วย เรียกได้ว่าแต่ละภาค แต่ละมณฑล หรือแต่ละเมืองต่างก็มีของดีหรือข้อดีของตนเอง คนจีนมักล้อเล่นว่า ถ้าชีวิตเลือกเกิดได้ขอให้
生在苏州 (shēng-zài-Sū-zhōu) เกิดที่ซูโจว
长在杭州 (zhăng-zài-Háng-zhōu) โตที่หังโจว
吃在广州 (chī-zài-Guăng-zhōu) กินที่กว่างโจว
死在柳州 (sĭ-zài-Liú-zhōu) ตายที่หลิ่วโจว
ซึ่งหมายถึงรวมของดีๆ เอาไว้ในตลอดชีวิตของคน เพราะว่า
生在苏州 长在杭州 (เกิดที่ซูโจว โตที่หังโจว)
苏州 (Sū-zhōu ซูโจว) กับ 杭州 (Háng-zhōu หังโจว) ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงใต้ของจีน สองเมืองนี้ขึ้นชื่อมากในเรื่องทิวทัศน์ที่สวยงามและความอุดมสมบูรณ์ในฐานะเป็น 鱼米之乡 (yú-mĭ-zhī-xiāng อู่ข้าวอู่น้ำ) ที่สำคัญของจีน จนถูกขนานนามว่า 上有天堂,下有苏杭。 (shàng-yŏu-tiān-táng xià-yŏu-Sū-háng บนฟ้ามีสวรรค์ บนโลกมีซูโจวกับหังโจว) แถบนี้การค้าเจริญรุ่งเรืองตั้งแต่สมัยโบราณ สินค้าขึ้นชื่อมีพวก 绫罗绸缎 (ling-luó-chóu-duàn ผ้าไหมผ้าแพร) จนบางครั้งกล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า 穿在杭州 (chuān-zài-Háng-zhōu แต่งตัวที่หังโจว) เพราะคนมีฐานะเท่านั้นที่มีวาสนาใส่เสื้อผ้าไหมแพรที่ทำจากที่นี่ มันโก้หรูเสียไม่มี
นอกจากนี้ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องรับรู้ไว้ด้วยโดยเฉพาะคุณสุภาพบุรุษทั้งหลาย เพราะแถบนี้เป็นแหล่งสาวสวยที่ขึ้นชื่อลือชาของจีนตั้งแต่โบราณ เช่น 西施 (Xī-shī ไซซี) หนึ่งในสี่สุดยอดนางงามอมตนิรันดรในประวัติศาสตร์จีนก็เป็นคนที่นี่ แหม ก็กินดีอยู่ดี แต่งตัวดีๆ อยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่สวยงาม บรรดาสาวๆ ไม่สวยก็ไม่รู้จะไปโทษใครแล้ว
吃在广州 (กินที่กว่างโจว)
พูดถึงเรื่องอาหารการกิน คงต้องยกให้กับความอร่อยของ 粤菜 (Yuѐ-cài อาหารกวางตุ้ง คำว่า 粤 เป็นชื่อย่อของมณฑลกวางตุ้ง) ซึ่งเป็นหนึ่งในอาหารสี่ตระกูลใหญ่ (四大菜系 sì-dà-cài-xì) ที่ขึ้นชื่อมากที่สุดของจีน ในฐานะเป็นเมืองเอกของกวางตุ้ง (广东 Guăng-dōng เป็นมณฑลที่อยู่ใต้สุดของแผ่นดินใหญ่) แน่นอน เมืองกว่างโจว (广州Guăng-zhōu) เป็นแหล่งที่คุณจะสรรหาความอร่อยของอาหารกวางตุ้งได้ทุกประเภท
นอกจากขึ้นชื่อว่าเป็นนักกิน (美食家 mĕi-shí-jiā) ชั้นยอดแล้ว อีกเรื่องที่ขึ้นชื่อของคนกวางตุ้งคือ กล้ากิน (敢吃 găn-chī) กล้ากินทุกอย่างที่ขวางหน้า โดยเฉพาะสัตว์ป่าหรืออาหารป่า (野味yĕ-wѐi) ยิ่งโปรดปรานเป็นพิเศษ บรรดาสัตว์ทั้งหลายไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็ก บินหรือวิ่ง เลื้อยหรือคลาน ล้วนมีสิทธิ์กลายเป็นอาหารจานเด็ดบนโต๊ะอาหารของคนกวางตุ้งได้ทั้งนั้น จนคนจีนด้วยกันหรือแม้แต่คนกวางตุ้งเองก็อดที่จะแซวกันเองไม่ได้ว่า คนกวางตุ้งเนี่ยกินทุกอย่างที่ขวางหน้าเลย
天上飞的只有飞机不吃 (tiān-shàng-fēi-de-zhĭ-yŏu-fēi-jī-bù-chī สิ่งที่บินบนท้องฟ้ามีแต่เครื่องบินที่ไม่กิน)
地上跑的只有人不吃 (dì-shàng-păo-de-zhĭ-yŏu-rén-bù-chī สิ่งที่วิ่งบนพื้นมีแต่มนุษย์ที่ไม่กิน) หรือไม่ก็
长腿儿的只有桌子不吃 (Zhăng-tuĭr-de-zhĭ-yŏu-zhuō-zi-bù-chī สิ่งที่มีขามีแต่โต๊ะที่ไม่กิน)
คุณเชื่อไหม ข่าวที่เมืองไทยจับกุมการลักลอบขนสัตว์ป่าครั้งแล้วครั้งเล่า เช่น พวกงู (蛇 shé) ลิ่นหรือนิ่ม (穿山甲 chuān-shān-jiă) ฯลฯ จุดหมายปลายทางของสัตว์ที่น่าสงสารเหล่านี้อยู่ที่ไหน โธ่ จะเป็นที่ไหน ก็โตะอาหารของคนกวางตุ้งไง!
แต่ว่าเหมือนกับสวรรค์มีตา (老天有眼 lăo-tiān-yŏu-yăn) ทนดูมนุษย์เขมือบสัตว์ร่วมโลกอีกต่อไปไม่ไหว จีงวางยาให้มนุษย์ท้องป่วนไปสักพักหนึ่ง (จะได้รู้ว่าอะไรควรหม่ำ อะไรไม่ควรหม่ำ) ด้วยไวรัสโดยผ่านพาหนะนำโรคที่เป็นสัตว์ ซึ่งเป็นเหยือการเขมือบของมนุษย์ ดังนั้นทุกวันนี้โรค 非典型肺炎 (fēi-diăn-xíng-fѐi-yán ไข้หวัดมรณะ ชื่อย่อเรียกว่า 非典 หรือชื่อทางวิทยาศาสตร์เรียกว่า 严重急性呼吸道症候群 (yán-zhòng-jí-xìng-hū-xī-dào-zhѐng-hòu-qún โรคซาร์ส) จึงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความสยองขวัญในยุคนี้อย่างเต็มตัวเรียบร้อยแล้ว ถ้าถามว่าต้นตอของโรคซาร์สอยู่ที่ไหน ไม่ใกล้ไม่ไกล มณฑลกวางตุ้งนี่แหล่ะ!
死在柳州 (ตายที่หลิ่วโจว)
ปัจจุบันนี้สำหรับคนส่วนใหญ่ เรื่องนี้คงกลายเป็นอดีตไปแล้ว เพราะทุกวันนี้คนตายแล้วก็เอาไปเผา ไม่เหมือนสมัยก่อนที่ใช้โลงศพฝังดิน แต่ทำไมเวลาตายต้องไปตายที่ 柳州 (liŭzhōu หลิ่วโจว) ก็เพราะหลิ่วโจวอยู่ในเขตมณฑล 广西 (Guăng-xī กว่างสี) ซึ่งตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีน มีไม้เศรษฐกิจหายากหลายชนิด ที่นี่จึงมีโลงศพชั้นดีทำจากไม้ชื่อ 楠木 (nán-mù) ซึ่งเป็นไม้เนื้อแข็งมาก คนร่ำรวยหรือคนมีบุญเท่านั้นที่มีวาสนาใช้โลงศพชนิดนี้หลังจากลาโลกไปแล้ว ปัจจุบันไม้ชนิดนี้เหลือน้อยเต็มทน (ฝีมือมนุษย์อีกเช่นเคย) ได้ข่าวว่าตอนนี้ทั้งเมืองหลิ่วโจวมีโรงงานเล็กๆ เพียงสองโรงงานที่ได้รับอนุญาตจากทางรัฐให้ทำโลงศพชนิดนี้เพื่อส่งออกอย่างเดียวในจำนวนน้อยมาก (และราคาแพงหูฉี่)
ถ้าเลือกเกิดได้ เชื่อว่าทุกคนคงอยากเกิดมาเป็นมนุษย์ที่มีชีวิตสุขสบายเหมือนที่คนจีนใฝ่ฝัน ขอให้สมหวังทุกคนนะครับ แต่ขออย่างเดียว ขอให้มนุษย์ทุกคนช่วยกันทะนุถนอมอนุรักษ์สัตว์ป่าและป่าไม้ให้อยู่คู่กับมนุษย์ชั่วฟ้าดินสลาย สาธุ!
ขอขอบพระคุณข้อมูลจากหนังสือรอบรู้ภาษาจีน
จุ๊กจิ๊กจอจีนเล่ม 1 เขียนโดยอาจารย์เหยินจิ่งเหวิน 任景文
(อย่าลืมไปหาอ่านเพิ่มเติมนะค๊ะ)
ประเทศจีนมีพื้นที่ทั้งหมด 9.6 ล้านตารางกิโลเมตร ใหญ่เป็นอันดับที่ 3 ของโลก รองจากรัฐเซียและแคนาดา ลักษณะภูมิประเทศ ดินฟ้าอากาศ วิถีชีวิต หรือแม้กระทั่งรูปร่างหน้าตาและอุปนิสัยของคนในแต่ละภาคล้วนแตกต่างกันตามไปด้วย เรียกได้ว่าแต่ละภาค แต่ละมณฑล หรือแต่ละเมืองต่างก็มีของดีหรือข้อดีของตนเอง คนจีนมักล้อเล่นว่า ถ้าชีวิตเลือกเกิดได้ขอให้
生在苏州 (shēng-zài-Sū-zhōu) เกิดที่ซูโจว
长在杭州 (zhăng-zài-Háng-zhōu) โตที่หังโจว
吃在广州 (chī-zài-Guăng-zhōu) กินที่กว่างโจว
死在柳州 (sĭ-zài-Liú-zhōu) ตายที่หลิ่วโจว
ซึ่งหมายถึงรวมของดีๆ เอาไว้ในตลอดชีวิตของคน เพราะว่า
生在苏州 长在杭州 (เกิดที่ซูโจว โตที่หังโจว)
苏州 (Sū-zhōu ซูโจว) กับ 杭州 (Háng-zhōu หังโจว) ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงใต้ของจีน สองเมืองนี้ขึ้นชื่อมากในเรื่องทิวทัศน์ที่สวยงามและความอุดมสมบูรณ์ในฐานะเป็น 鱼米之乡 (yú-mĭ-zhī-xiāng อู่ข้าวอู่น้ำ) ที่สำคัญของจีน จนถูกขนานนามว่า 上有天堂,下有苏杭。 (shàng-yŏu-tiān-táng xià-yŏu-Sū-háng บนฟ้ามีสวรรค์ บนโลกมีซูโจวกับหังโจว) แถบนี้การค้าเจริญรุ่งเรืองตั้งแต่สมัยโบราณ สินค้าขึ้นชื่อมีพวก 绫罗绸缎 (ling-luó-chóu-duàn ผ้าไหมผ้าแพร) จนบางครั้งกล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า 穿在杭州 (chuān-zài-Háng-zhōu แต่งตัวที่หังโจว) เพราะคนมีฐานะเท่านั้นที่มีวาสนาใส่เสื้อผ้าไหมแพรที่ทำจากที่นี่ มันโก้หรูเสียไม่มี
นอกจากนี้ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องรับรู้ไว้ด้วยโดยเฉพาะคุณสุภาพบุรุษทั้งหลาย เพราะแถบนี้เป็นแหล่งสาวสวยที่ขึ้นชื่อลือชาของจีนตั้งแต่โบราณ เช่น 西施 (Xī-shī ไซซี) หนึ่งในสี่สุดยอดนางงามอมตนิรันดรในประวัติศาสตร์จีนก็เป็นคนที่นี่ แหม ก็กินดีอยู่ดี แต่งตัวดีๆ อยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่สวยงาม บรรดาสาวๆ ไม่สวยก็ไม่รู้จะไปโทษใครแล้ว
吃在广州 (กินที่กว่างโจว)
พูดถึงเรื่องอาหารการกิน คงต้องยกให้กับความอร่อยของ 粤菜 (Yuѐ-cài อาหารกวางตุ้ง คำว่า 粤 เป็นชื่อย่อของมณฑลกวางตุ้ง) ซึ่งเป็นหนึ่งในอาหารสี่ตระกูลใหญ่ (四大菜系 sì-dà-cài-xì) ที่ขึ้นชื่อมากที่สุดของจีน ในฐานะเป็นเมืองเอกของกวางตุ้ง (广东 Guăng-dōng เป็นมณฑลที่อยู่ใต้สุดของแผ่นดินใหญ่) แน่นอน เมืองกว่างโจว (广州Guăng-zhōu) เป็นแหล่งที่คุณจะสรรหาความอร่อยของอาหารกวางตุ้งได้ทุกประเภท
นอกจากขึ้นชื่อว่าเป็นนักกิน (美食家 mĕi-shí-jiā) ชั้นยอดแล้ว อีกเรื่องที่ขึ้นชื่อของคนกวางตุ้งคือ กล้ากิน (敢吃 găn-chī) กล้ากินทุกอย่างที่ขวางหน้า โดยเฉพาะสัตว์ป่าหรืออาหารป่า (野味yĕ-wѐi) ยิ่งโปรดปรานเป็นพิเศษ บรรดาสัตว์ทั้งหลายไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็ก บินหรือวิ่ง เลื้อยหรือคลาน ล้วนมีสิทธิ์กลายเป็นอาหารจานเด็ดบนโต๊ะอาหารของคนกวางตุ้งได้ทั้งนั้น จนคนจีนด้วยกันหรือแม้แต่คนกวางตุ้งเองก็อดที่จะแซวกันเองไม่ได้ว่า คนกวางตุ้งเนี่ยกินทุกอย่างที่ขวางหน้าเลย
天上飞的只有飞机不吃 (tiān-shàng-fēi-de-zhĭ-yŏu-fēi-jī-bù-chī สิ่งที่บินบนท้องฟ้ามีแต่เครื่องบินที่ไม่กิน)
地上跑的只有人不吃 (dì-shàng-păo-de-zhĭ-yŏu-rén-bù-chī สิ่งที่วิ่งบนพื้นมีแต่มนุษย์ที่ไม่กิน) หรือไม่ก็
长腿儿的只有桌子不吃 (Zhăng-tuĭr-de-zhĭ-yŏu-zhuō-zi-bù-chī สิ่งที่มีขามีแต่โต๊ะที่ไม่กิน)
คุณเชื่อไหม ข่าวที่เมืองไทยจับกุมการลักลอบขนสัตว์ป่าครั้งแล้วครั้งเล่า เช่น พวกงู (蛇 shé) ลิ่นหรือนิ่ม (穿山甲 chuān-shān-jiă) ฯลฯ จุดหมายปลายทางของสัตว์ที่น่าสงสารเหล่านี้อยู่ที่ไหน โธ่ จะเป็นที่ไหน ก็โตะอาหารของคนกวางตุ้งไง!
แต่ว่าเหมือนกับสวรรค์มีตา (老天有眼 lăo-tiān-yŏu-yăn) ทนดูมนุษย์เขมือบสัตว์ร่วมโลกอีกต่อไปไม่ไหว จีงวางยาให้มนุษย์ท้องป่วนไปสักพักหนึ่ง (จะได้รู้ว่าอะไรควรหม่ำ อะไรไม่ควรหม่ำ) ด้วยไวรัสโดยผ่านพาหนะนำโรคที่เป็นสัตว์ ซึ่งเป็นเหยือการเขมือบของมนุษย์ ดังนั้นทุกวันนี้โรค 非典型肺炎 (fēi-diăn-xíng-fѐi-yán ไข้หวัดมรณะ ชื่อย่อเรียกว่า 非典 หรือชื่อทางวิทยาศาสตร์เรียกว่า 严重急性呼吸道症候群 (yán-zhòng-jí-xìng-hū-xī-dào-zhѐng-hòu-qún โรคซาร์ส) จึงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความสยองขวัญในยุคนี้อย่างเต็มตัวเรียบร้อยแล้ว ถ้าถามว่าต้นตอของโรคซาร์สอยู่ที่ไหน ไม่ใกล้ไม่ไกล มณฑลกวางตุ้งนี่แหล่ะ!
死在柳州 (ตายที่หลิ่วโจว)
ปัจจุบันนี้สำหรับคนส่วนใหญ่ เรื่องนี้คงกลายเป็นอดีตไปแล้ว เพราะทุกวันนี้คนตายแล้วก็เอาไปเผา ไม่เหมือนสมัยก่อนที่ใช้โลงศพฝังดิน แต่ทำไมเวลาตายต้องไปตายที่ 柳州 (liŭzhōu หลิ่วโจว) ก็เพราะหลิ่วโจวอยู่ในเขตมณฑล 广西 (Guăng-xī กว่างสี) ซึ่งตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีน มีไม้เศรษฐกิจหายากหลายชนิด ที่นี่จึงมีโลงศพชั้นดีทำจากไม้ชื่อ 楠木 (nán-mù) ซึ่งเป็นไม้เนื้อแข็งมาก คนร่ำรวยหรือคนมีบุญเท่านั้นที่มีวาสนาใช้โลงศพชนิดนี้หลังจากลาโลกไปแล้ว ปัจจุบันไม้ชนิดนี้เหลือน้อยเต็มทน (ฝีมือมนุษย์อีกเช่นเคย) ได้ข่าวว่าตอนนี้ทั้งเมืองหลิ่วโจวมีโรงงานเล็กๆ เพียงสองโรงงานที่ได้รับอนุญาตจากทางรัฐให้ทำโลงศพชนิดนี้เพื่อส่งออกอย่างเดียวในจำนวนน้อยมาก (และราคาแพงหูฉี่)
ถ้าเลือกเกิดได้ เชื่อว่าทุกคนคงอยากเกิดมาเป็นมนุษย์ที่มีชีวิตสุขสบายเหมือนที่คนจีนใฝ่ฝัน ขอให้สมหวังทุกคนนะครับ แต่ขออย่างเดียว ขอให้มนุษย์ทุกคนช่วยกันทะนุถนอมอนุรักษ์สัตว์ป่าและป่าไม้ให้อยู่คู่กับมนุษย์ชั่วฟ้าดินสลาย สาธุ!
ขอขอบพระคุณข้อมูลจากหนังสือรอบรู้ภาษาจีน
จุ๊กจิ๊กจอจีนเล่ม 1 เขียนโดยอาจารย์เหยินจิ่งเหวิน 任景文
(อย่าลืมไปหาอ่านเพิ่มเติมนะค๊ะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น