เพลง 二十年 เอ้อร์สือเหนียน เพลงท้ายซีรีส์ 《ยอดขุนพลตระกูลหยาง》

 ดูคลิปนี้แล้วอยากร้องไห้มากค่ะ

《少年楊家將》片尾曲-二十年（光榮回府）

《二十年》 青春无悔，岁月如诗 Qīngchūn wú huǐ, suìyuè rú shī  ยี่สิบปีเยาวชนไม่เสียใจ วันเวลาดังบทกวี

《二十年》是电视剧《少年杨家将》的片尾曲，由张萌萌演唱、作曲，崔恕作词，收录于专辑《你喝高了吧》

เพลง 20 ปี เป็นเพลงจบของละครโทรทัศน์เรื่อง เส้าเหนียนหยางเจียเจี้ยง The Young General Yang หรือ ยอดขุนพลตระกูลหยาง ขับร้องโดย จางเหมิงเหมิง โดยมีชุยซู่ เป็นผู้แต่งเนื้อร้องและทำนอง รวมอยู่ในอัลบั้มชุด 《หนี่เฮอเกาเลอปา เธอดื่มมากไปแล้วสินะ》

主唱：张萌萌 ขับร้องโดย จางเหมิงเหมิง

记得那年冬天 Jìdé nà nián dōngtiān จี้เต๋อน่าเหนียนตงเทียน ยังจำฤดูหนาวนั้นได้

我们彼此陪伴 Wǒmen bǐcǐ péibàn  หว่อเมินปี๋ฉื่อ เผยปั้น เราได้อยู่ร่วมกัน

梦想是惟一的火焰 Mèngxiǎng shì wéiyī de huǒyàn ม่งเสี่ยงซื่อเหวยอี เตอ หวั่วเยี่ยน ความฝันเป็นเพียงเปลวไฟ

我们一起点燃 Wǒmen yīqǐ diǎnrán หว่อเมินอี้ฉี่เตี่ยนหราน เราร่วมกันจุดไฟ 

我们长发披肩 Wǒmen zhǎng fā pījiān หว่อเมินฉางฝ่าพีเจียน ผมที่ยาวสยายของเราเคียงบ่าเคียงไหล่กัน

冷冷的旷野荒无人烟 Lěng lěng de kuàngyě huāngwúrényān เหลิงเหลิ่งเตอขว้างเหย่ ฮวางอู๋เหรินเยียน ถิ่นทุรกันดารหนาวเย็นไม่มีใครอยู่

有兄弟,还有烈酒 Yǒu xiōngdì, hái yǒu liè jiǔ โหย่วซยงตี้ ไหโหย่วเลี่ยจิ่ว มีพี่น้องมีสุรา

就能取暖 Jiù néng qǔnuǎn จิ้วเหนิงฉวีหน่วน ที่สามารถให้ความอบอุ่น 

当我们谈起明天 Dāng wǒmen tán qǐ míngtiān ตังหว่อเมินถานฉี่หมิงเทียน เมื่อเราพูดถึงวันพรุ่งนี้

总是觉得希望无限 Zǒng shì juédé xīwàng wúxiàn จงซื่อเจวี๋ยเตอซีวั่งอู๋เสี้ยน มักรู้สึกมีความหวังอยู่เสมอ

总说再过二十年 Zǒng shuō zàiguò èrshí nián จ่งซัวไจ้กั้วเอ้อสือเหนียน มักจะพูดว่าอีกยี่สิบปี

还是条好汉 Háishì tiáo hǎohàn ไหซื่อเถียวห่าวฮั่น ก็จะยังเป็นยอดคน

还记得二十年前 Hái jìdé èrshí nián qián ไหจี้เต๋อเอ้อร์สือเหนียนเฉียน จำได้ว่ายี่สิบปีที่แล้ว

那一群懵懂的少年 Nà yīqún měngdǒng de shàonián น่าอี้ฉวินเหมิงต่งเตอเส้าเหนียน เหล่าวัยรุ่นที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่

擦亮了双眼 Cā liàngle shuāngyǎn ชาเลี่ยงเลอซวงเหยี่ยน ขยี้ตาให้สว่างขึ้น

挺起了双肩 Tǐng qǐle shuāngjiān  ถิงฉี่เลอซวงเจียน ยืดไหล่ทั้งสองตั้งตรง

要将梦想实现 Yào jiāng mèngxiǎng shíxiàn เย่าเจียงม่งเสี่ยงสือเซี่ยน เพื่อสร้างฝันให้เป็นจริง

还记得二十年前 Hái jìdé èrshí nián qián  ไหจี้เต๋อเอ้อร์สือเหนียนเฉียน จำได้ว่ายี่สิบปีที่แล้ว

那一句执著的誓言 Nà yījù zhízhuó de shìyán น่าอี๋จวี้จื๋อจั๋วเตอซื่อเหยียน คำสาบานอันแน่วแน่นั้น

忘记了永远 Wàngjìle yǒngyuǎn วั่งจี้เลอหยงเหยวี่ยน ลืมเลือนตลอดไป

却忘不了当年 Què wàng bùliǎo dāngnián เชวี่ยวั่งปู้เหลี่ยวตังเหนียน แต่กลับลืมปีนั้นไม่ได้

曾经共苦同甘 Céngjīng gòng kǔ tóng gān  เฉิงจิงก้งขู่ถงกัน ว่าเคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน

哦～～哦～～ Ó ~~ó ~~ โอ้~~โอ้~~

我们好久不见 Wǒmen hǎojiǔ bùjiàn หว่อเมินหาวจิ่วปู๋เจี้ยน เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

不曾把酒言欢 Bùcéng bǎjiǔ yánhuān ปู้เฉิงป๋าจิ่วเหยียนฮวาน ไม่เคยได้ดื่มอย่างสำราญ

二十年前那个冬天 Èrshí nián qián nàgè dōngtiān เอ้อร์สือเหนียนเฉียนน่าเกอตงเทียน ยี่สิบปีก่อนในฤดูหนาวปีนั้น

怎能想到今天 Zěn néng xiǎngdào jīntiān เจิ่นเหนิงเสี่ยงเต้าจินเทียน ไม่คิดเลยว่าในวันนี้

长发一一剪短 Cháng fà  yīyī jiǎn duǎn  ฉางฝ่าอีอีเจี๋ยนต่วน ทุกคนจะพากันตัดผมที่ยาวให้สั้น

冷冷的旷野一如从前 Lěng lěng de kuàngyě yī rú cóngqián เหลิงเหลิ่งเตอขว้างเหย่อี้หรูฉงเฉียน ถิ่นทุรกันดารยังคงหนาวเย็นเช่นเดิม

多少当年的英雄早已不见 ตัวเส่าตังเหนียนเตออิงสยงเจ๋าอี่ปู๋เจี้ยน มีวีรบุรุษกี่คนอดีตที่จากไปนานแล้ว

别说已到了明天 Bié shuō yǐ dàole míngtiān เปี๋ยซัวอี่เจ้าเลอหมิงเทียน อย่าพูดว่าพรุ่งนี้อีกเลย

因为明天还在前面 Yīn wéi míngtiān hái zài qiánmiàn อิงเว่ยหมิงเทียนไหไจ้เฉียนเมี่ยน เพราะวันพรุ่งนี้ยังอยู่ข้างหน้า

就算已分开多年 Jiùsuàn yǐ fēnkāi duōnián จิ้วซ้วนอี่เฟินไคตัวเหนียน แม้จะแยกจากกันหลายปี

彼此仍挂牵 Bǐcǐ réng guàqiān ปี๋ฉื่อเหยิงกว้าเชียน ก็ยังคงห่วงใยกัน

就在这二十年间 Jiù zài zhè èrshí niánjiān จิ้วไจ้เจ้อเอ้อร์สือเหนียนเจียน เพียงเพราะช่วงยี่สิบปีนี้

这世界悄悄的改变  Zhè shìjiè qiāoqiāo de gǎibiàn เจ้อซื่อเจี้ยเชียวเชียวเตอไก่เปี้ยน โลกใบนี้ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไป 

模糊了双眼苍老了容颜 Móhúle shuāngyǎn cānglǎole róngyán ม๋อหูเลอซวงเหยี่ยน ชางเหล่าเลอหนงเหยียน ทำให้หูตาที่ชราแล้วพร่ามัว

梦想从未退变 Mèngxiǎng cóng wèi tuì biàn ม่งเสี่ยงฉงเว่ยทุ่ยเปี้ยน ความฝันไม่เคยเปลี่ยนแปลง

就在这二十年间 Jiù zài zhè èrshí niánjiān จิ้วไจ้เจ้อเอ้อร์สือเหนียนเจียน เพียงเพราะช่วงเวลายี่สิบปีนี้

我们渐渐的勇敢 Wǒmen jiànjiàn de yǒnggǎn หว่อเมินเจี้ยนเจี้ยนเตอหยงกั่น พวกเรามีความกล้ามากขึ้นเรื่อยๆ 

纵然不见面也不觉得遥远 Zòngrán bù jiànmiàn yě bù juédé yáoyuǎn จ้งหรานปู๋เจี้ยนเมี่ยน เหย่ปู้เจวี๋ยเตอเหยาเหยวี่ยน แม้ไม่ได้พบกันก็ไม่รู้สึกห่างไกล

彼此默契依然 Bǐcǐ mòqì yīrán ปี๋ฉื่อม่อชี่อีหราน เราก็ยังเข้าใจกันได้เหมือนเดิม    

就在这二十年间 Jiù zài zhè èrshí niánjiān จิ้วไจ้เจ้อเอ้อร์สือเหนียนเจียน เพียงเพราะช่วงเวลายี่สิบปีนี้

这世界悄悄的改变  Zhè shìjiè qiāoqiāo de gǎibiàn เจ้อซื่อเจี้ยเชียวเชียวเตอไก่เปี้ยน โลกใบนี้ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไป 

习惯了平凡看淡了恩怨 Xíguànle píngfán kàndànle ēnyuàn​​ สีกว้านเลอผิงฝาน คั้นเอี้ยนเลอเอินเยี่ยน คุ้นเคยกับความธรรมดา เบื่อหน่ายเรื่องบุญคุณความแค้น

梦想还在心田 Mèngxiǎng hái zài xīntián​​ ม่งเสี่ยง ไหไจ้ซินเถียน ความฝันยังคงอยู่ในใจ 

就在这二十年间 Jiù zài zhè èrshí niánjiān จิ้วไจ้เจ้อเอ้อร์สือเหนียนเจียน เพียงเพราะช่วงเวลายี่สิบปีนี้

激情渐渐地沉淀 Jīqíng jiànjiàn de chéndiàn​​ จีฉิงเจี้ยนเจี้ยนเตอเฉินเตี้ยน ความหลงใหลค่อยๆ สงบลง

一辈子太短 Yíbèizi tài duǎn อี็เป้ยจึไท่ต่วน ชีวิตนั้นสั้นเกินไป

有多少二十年 Yǒu duōshǎo èrshí nián โหย่วตัวเส่าเอ้อร์สือเหนียน จะมียี่สิบปีอยู่กี่ครั้ง

有人历久弥坚 Yǒurén lìjiǔ mí jiān โหย่วเหรินลี่จิ่วหมีเจียน บางคนแกร่งขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป

哦～～哦～～Ó ~~ó ~~ โอ้....โอ

回忆是条琴弦 Huíyì shì tiáo qín xián หุยอี้ซื่อเถียวฉินเสียน ความทรงจำคือสายฉิน 

守住太多纪念 Shǒuzhù tài duō jìniàn โส่วจู้ไท่ตัวจี้เนี่ยน ที่เก็บความทรงจำไว้มากเกินไป

当年的歌回荡耳边 Dāngnián de gē huídàng ěr biān ตังเหนียนเตอเกอหุยตั้งเอ่อเปียน บทเพลงในปีนั้นยังก้องอยู่ข้างหู 

谁感慨万千 Shéi gǎnkǎi wàn qiān เสยกั๋นข่าย ว่านเชียน ผู้ใดยังเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ (แห่งเพลง)

เนื้อเพลงพร้อมแปล《诀别诗》 บทกวีอำลา - ยอดขุนพลตระกูลหยาง

เนื้อเพลง 诀别诗 juébié shī บทกวีอำลา

《诀别诗》Juébié shī "บทกวีอำลา" เป็นเพลงที่ร้องโดยนักร้องหูเยี่ยนปิน 胡彥斌 Húyànbīn โดยมีหลินเหวินเซวี่ยน  林文炫 Línwénxuàn  เขียนเนื้อเพลง เพลงนี้เปิดตัวเมื่อวันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2550 เป็นเพลงประกอบของละครทีวีเรื่อง 《少年杨家将》หรือ "Young General Yang"  ยอดขุนศึกตระกูลหยาง

ในปี 2550 เพลงนี้ได้รับรางวัล Top Ten Golden Melody Awards จาก Oriental Billboard ครั้งที่ 14 และเพลงยอดนิยม 20 อันดับแรกใน Global Chinese Songs Chart ครั้งที่ 7

词：林文炫 Línwénxuàn  เขียนเนื้อเพลง: หลินเหวินเซวี่ยน 

曲：胡彥斌 Húyànbīn  ขับร้อง:  หูเยี่ยนปิน

出鞘剑杀气荡 Chū qiào jiàn shāqì dàng ปลดกระบี่สังหารออกจากฝัก

风起无月的战场 Fēng qǐ wú yuè de zhànchǎng สายลมในสนามรบที่ไร้แสงจันทร์

千军万马独身闯 Qiān jūn wàn mǎ dúshēn chuǎng กองทัพนับพันเดินทัพเพียงลำพัง

一身是胆好儿郎 yìshēn shì dǎn hǎo er láng เกิดเป็นเด็กหนุ่มผู้กล้า

儿女情前世帐 Érnǚ qíng qiánshì zhàng บุตรธิดามีหนี้ตามติดแต่ปางก่อน

你的笑或者怎么忘 Nǐ de xiào huòzhě zěnme wàng จะลืมเลือนรอยยิ้มเจ้าได้อย่างไร 

美人泪断人肠 Měirén lèi duàn rén cháng หยาดน้ำตางดงามบาดใจ

这能取人性命是胭脂烫 Zhè néngqǔ rén xìngmìng shì yānzhī tàng พรากชีวิตเยาว์วัยไม่หวนคืน

诀别诗两三行 Juébié shī liǎng sān xíng บทกวีอำลา....เพียงสองสามบันทัด

写在三月春雨的路上 Xiě zài sān yuè chūnyǔ de lùshàng  เขียนบนเส้นทางแห่งสายฝนวสันตฤดู

若还能打着伞走在你的身旁 Ruò hái néng dǎzhe sǎn zǒu zài nǐ de shēn páng

หากได้ร่วมกางร่มเดินไปกับเจ้า

诀别诗两三行 Juébié shī liǎng sān xíng บทกวีอำลา....เพียงสองสามบันทัด

谁来为我黄泉路上唱 Shéi lái wèi wǒ huángquánlù shàng chàng ผู้ใดจะร่วมร้องเพลงไปสู่ปรโลก 

若我能死在你身旁 Ruò wǒ néng sǐ zài nǐ shēn páng หากสามารถได้ตายอยู่ข้างเจ้า

也不枉来人世走这趟 Yě bù wǎng lái rénshì zǒu zhè tàng มิเสียเปล่าแล้วที่ได้เกิดมา 

出鞘剑杀气荡 Chū qiào jiàn shāqì dàng ปลดกระบี่สังหารออกจากฝัก

风起无月的战场 Fēng qǐ wú yuè de zhànchǎng สายลมในสนามรบที่ไร้แสงจันทร์

千军万马独身闯 Qiān jūn wàn mǎ dúshēn chuǎng กองทัพนับพันเดินทัพเพียงลำพัง

一身是胆好儿郎 yìshēn shì dǎn hǎo er láng เกิดเป็นเด็กหนุ่มผู้กล้า

儿女情前世帐 Érnǚ qíng qiánshì zhàng บุตรธิดาที่มีหนี้ตามติดแต่ปางก่อน

你的笑或者怎么忘 Nǐ de xiào huòzhě zěnme wàng จะลืมเลือนรอยยิ้มเจ้าได้อย่างไร 

美人泪断人肠 Měirén lèi duàn rén cháng หยาดน้ำตางดงามจนบาดใจ

这能取人性命是胭脂烫 Zhè néngqǔ rén xìngmìng shì yānzhī tàng พรากชีวิตเยาว์วัยไม่หวนคืน

诀别诗两三行 Juébié shī liǎng sān xíng บทกวีอำลา....เพียงสองสามบันทัด

写在三月春雨的路上 Xiě zài sān yuè chūnyǔ de lùshàng 

เขียนบนเส้นทางแห่งสายฝนวสันตฤดู

若还能打着伞走在你的身旁 Ruò hái néng dǎzhe sǎn zǒu zài nǐ de shēn páng

หากได้ร่วมกางร่มเดินไปกับเจ้า

诀别诗两三行 Juébié shī liǎng sān xíng บทกวีอำลา....เพียงสองสามบันทัด

谁来为我黄泉路上唱 Shéi lái wèi wǒ huángquánlù shàng chàng ผู้ใดจะร่วมร้องเพลงสู่ปรโลก 

若我能死在你身旁 Ruò wǒ néng sǐ zài nǐ shēn páng หากสามารถได้ตายอยู่ข้างกายเจ้า

也不枉来人世走这趟 Yě bù wǎng lái rénshì zǒu zhè tàng มิเสียเปล่าแล้วที่ได้เกิดมา

诀别诗两三行 Juébié shī liǎng sān xíng บทกวีอำลา....เพียงสองสามบันทัด

写在三月春雨的路上 Xiě zài sān yuè chūnyǔ de lùshàng 

เขียนบนเส้นทางสายฝนแห่งวสันตฤดู

若还能打着伞走在你的身旁  Ruò hái néng dǎzhe sǎn zǒu zài nǐ de shēn páng

หากได้ร่วมกางร่มเดินไปกับเจ้า

诀别诗两三行 Juébié shī liǎng sān xíng บทกวีอำลา....เพียงสองสามบันทัด

谁来为我黄泉路上唱 Shéi lái wèi wǒ huángquánlù shàng chàng ผู้ใดจะร่วมร้องเพลงสู่ปรโลก 

若我能死在你身旁 Ruò wǒ néng sǐ zài nǐ shēn páng หากสามารถได้ตายอยู่ข้างเจ้า

也不枉来人世走这趟 Yě bù wǎng lái rénshì zǒu zhè tàng มิเสียเปล่าแล้วที่ได้เกิดมา

 

资料和图片来自：www.baidu.com

https://www.gushiciku.cn/dl/1giaX/zh-tw

ศาลไคเฟิง 《开封府》

 ศาลไคเฟิง | 开封府 Kāifēng fǔ

“ไคเฟิง (开封)” Kāifēng เมืองเก่าแก่ที่เคยเป็นเมืองหลวงต่อเนื่องยาวนานถึง 8 ราชวงศ์ โดยเจริญรุ่งเรืองที่สุดในสมัยราชวงศ์ซ่ง และเป็นที่มาของประวัติศาสตร์ผู้ผดุงความยุติธรรมอย่าง ‘เปาบุ้นจิ้น’ 

'เปาบุ้นจิ้น' หรือที่รู้จักกันนามภาษาจีนกลางว่า ‘เปาเจิ่ง (包拯 Bāo zhěng)’ ตุลาการผู้ซื่อสัตย์ของแผ่นดินจีน ขุนนางที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเรื่องผดุงไว้ซึ่งความยุติธรรม ยึดกฎหมายดั่งขุนเขา ผู้ให้ความยุติธรรมโดยไม่แบ่งชนชั้น และเป็นแบบอย่างอันงดงามของขุนนางผู้ซื่อสัตย์ยุติธรรม

ว่ากันว่า...ถ้ามาเที่ยวเมืองไคเฟิง แล้วไม่ได้ไปสถานที่พิพากษาแห่งความยุติธรรมที่ผู้คนต่างกล่าวขานกันมาถึงทุกวันนี้อย่าง ‘ศาลไคเฟิง หรือศาลเปาบุ้นจิ้น’ จะถือว่าเหมือนมาไม่ถึงเมืองไคเฟิงอย่างแท้จริง เพราะนี่เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญแห่งหนึ่งของจีน ที่ท่านเปาบุ้นจิ้นเคยใช้ในการพิจารณาพิพากษาคดีความต่างๆ

ภายในศาลมีการจัดแสดงอัตชีวประวัติของท่านเปาบุ้นจิ้นเมื่อสมัยยังมีชีวิตอยู่ มีห้องจัดแสดงหุ่นขี้ผึ้งของท่านเปาและตัวละครต่างๆ รวมไปถึงสิ่งที่เป็นไฮไลท์อย่าง 

“เครื่องประหาร” ทั้ง 3 ชนิด (三口铡刀 sānkǒu zhádāo) ได้แก่  “เครื่องประหารหัวมังกร (龙头铡 lóngtóu zhá)” มีลักษณะเป็นรูปมังกร ใช้สำหรับประหารชีวิตราชวงศ์ที่ได้กระทำความผิด “เครื่องประหารหัวพยัคฆ์ (虎头铡 hǔ tóu zhá)” มีลักษณะเป็นรูปเสือ ใช้สำหรับประหารชีวิตขุนนาง และสุดท้ายคือ “เครื่องประหารหัวสุนัข (狗头铡 gǒutóu zhá)” มีลักษณะเป็นรูปสุนัข ใช้สำหรับประหารชีวิตประชาชนทั่วไป

เวลาเปิดทำการ: 7.30 – 19.00 น.

ค่าเข้าชม: 65 หยวน

การเดินทาง: รถประจำทางสาย 1, 4, 16, 20 

จังหวัดไคเฟิงเป็นชื่อของเมืองหลวงในประวัติศาสตร์จีน เมืองไคเฟิง มณฑลเหอหนาน และเขตอำนาจครอบคลุมเมืองซูชาง เมืองเจิ้งโจว เมืองซินเซียง และเมืองโจวโข่ว

บ้านขุนศึกตระกูลหยาง《天波杨府》

บ้านขุนศึกตระกูลหยาง หรือคฤหาสน์เทียนปัวหยาง 天波杨府  ตั้งอยู่ที่เมืองไคเฟิง มณฑลเหอหนาน

แต่เดิมเป็นบ้านพักของหยางเย่ (杨业) ซึ่งเป็นหนึ่งในแม่ทัพคนสำคัญในประวัติศาสตร์จีน ผู้ที่ได้รับการยกย่องและเลื่อมใสจากชาวจีนว่าถือเป็นต้นตระกูลของขุนศึกตระกูลหยาง ซึ่งเป็นตระกูลขุนศึกที่สร้างชื่อจากการยกทัพไปปราบปรามแคว้นเหลียว (辽国) ไว้ได้ที่ด่านเยี่ยนเหมิน (雁门关) ยึดเมืองสำคัญของฝ่ายเหลียวไว้ได้หลายแห่ง และสามารถนำชัยชนะกลับมาสู่แผ่นดินซ่งเหนือ [北宋]

คนในตระกูลหยาง (杨) นั้นรับราชการทหารมาตลอดทั้งตระกูลถึง 3 ชั่วอายุคน มีความจงรักภักดีและพร้อมตายในสนามรบได้อย่างสมศักดิ์ศรี อีกทั้งเมื่อมีเหตุที่ผู้ชายตระกูลหยางตายในสนามรบ ฝ่ายผู้หญิงที่ซึ่งเป็นภรรยาม่ายหรือลูกหลานคนในตระกูลก็จะรับหน้าที่ไปออกรบแทน 

บ้านขุนศึกตระกูลหยาง สร้างขึ้นใหม่ในปี ค.ศ.1994 เพื่อให้คนรุ่นหลังได้ระลึกถึงความจงรักภักดี ความกล้าหาญของเหล่าวีรบุรุษและวีรสตรีตระกูลหยาง ที่ได้ต่อสู้กับความอยุติธรรม และยอมสละชีวิตพลีชีพเพื่อชาติ

เวลาเปิดทำการ: 8.00 – 18.00 น.

ค่าเข้าชม: 30 หยวน

การเดินทาง: นั่งรถประจำทางสาย 1, 15, 20, 30, 38, 39

ที่อยู่

天波杨府 Tianbo Yangfu （North Gate）

Longting N Rd, Long Ting Qu, Kai Feng Shi, He Nan Sheng, China, 475001

ขอบพระคุณข้อมูลจาก การท่องเที่ยวจีน CNTO Bangkok

การก่อตั้งพรรคคคอมมิวนิสต์จีน 中国共产党成立

เดือนสิงหาคม ปี ค.ศ. 1920 เฉินตู๋ซิ่ว ดําเนินการก่อตั้งองค์การจัดตั้งพรรคคอมมิวนิสต์จีนพรรคแรกขึ้นที่เซี่ยงไฮ้ จากนั้นมาก็ได้มีการจัดตั้งองค์การดังกล่าวขึ้นตามเมืองต่างๆ ตามมาอีก เช่น เป่ยจิง หูเป่ย ซานตง เป็นต้น และเตรียมการก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์แห่งชาติจีนขึ้น วันที่ 23 เดือน กรกฎาคม ปี ค.ศ. 1321 คณะจัดตั้งพรรคร่วม 10 คน อาทิ เหมาเจ๋อตง เหอซูเหิง ต่งปี้อู่  เป็นต้น ร่วมประชุมลับที่เซี่ยงไฮ้ ในการประชุมได้หารือกันว่าโครงร่างภายในและจุดมุ่งหมายของการก่อตั้งของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ก็คือ ล้มล้างชนชั้นนายทุน โดยกองกําลังของชนชั้นกรรมมาชีพ  ก่อตั้งชนชั้นกรรมมาชีพเผด็จการ ล้มล้างระบอบกรรมสิทธิ์ และเป้าหมายสุดท้ายคือ นําไปสู่การล้มล้าง ความเหลื่อมลํ้าทางสังคม 

วันที่ 30 กรกฎาคม การประชุมถูกจับตามองจากทางการตํารวจ คณะกรรมการจึงพากันย้ายไปประชุม
กันต่อในเรือที่ล่องไปในทะเลสาบหนานหู เมืองเจียซิ่ง มณฑลเจ้อเจียง  การก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์จีน ได้นําแสงสว่างและความหวังมาสู่ประชาชนชาวจีน

中国共产党成立
1920 年8月，陈独秀等人在上海发起成立了中国第一个共产党组织。此后北京、湖北、山东等地也相继成立了共产党组织，并筹
备建立统一的全国性共产党组织。1921 年7 月23日，毛泽东、何叔衡、董必武等十多位代表在上海秘密召开中国共产党成立大会。会议讨论通过了中国共产党的纲领，确定中国共产党的奋斗目标是：以无产阶级的革命军队推翻资产阶级，建立无产阶级专政，废除私有制，最终消灭阶级差别。7 月30日，会场受到了警察的搜查和密探的注意。代表们转移到浙江嘉兴南湖的一条游船上继续开会。中国共产党的成立给中国人民带来了光明和希望。
Zhōnɡɡuó ɡònɡchǎndǎnɡ chénɡlì 
1920 nián 8 yuè，chén dúxiù děnɡrén zài shànɡhǎi fāqǐ chénɡlì le Zhōnɡɡuó dì yíɡè ɡònɡchǎndǎnɡ zǔzhī。cǐhòu Běijīnɡ、Húběi、Shāndōnɡ děnɡdì yě xiānɡjì chénɡlì le ɡònɡchǎn dǎnɡzǔzhī，bìnɡ chóu   bèi jiànlì tǒnɡyī de quánɡuóxìnɡ ɡònɡchǎn dǎnɡzǔzhī。1921 nián 7 yuè 23 rì，Máo Zédōnɡ、hé shū hénɡ、dǒnɡbìwǔ děnɡ shí duō wèi dàibiǎo zài  Shànɡhǎi mìmì zhàokāi Zhōnɡɡuó ɡònɡchǎndǎnɡ chénɡlì dàhuì。huìyì tǎo lùn tōnɡ ɡuòle Zhōnɡɡuó ɡònɡchǎndǎnɡ de ɡānɡlǐnɡ，quèdìnɡ Zhōnɡɡuó ɡònɡchǎndǎnɡ de fèndòu mùbiāo shì：yǐ wúchǎn jiējí de ɡémìnɡ jūnduì tuīfān zīchǎn jiējí，jiànlì wúchǎn jiējí zhuānzhènɡ，fèichú sīyǒu    zhì，zuìzhōnɡ xiāomiè jiējí chābié。7 yuè 30 rì，huìchǎnɡ shòu dàole  jǐnɡchá de sōuchá hé mìtàn de zhùyì。dàibiǎo men zhuǎn yídào zhèjiānɡ jiāxīnɡ nánhú de yìtiáo yóu chuánshànɡ jìxù kāihuì。Zhōnɡɡuó ɡònɡchǎndǎnɡ de chénɡlì ɡěi Zhōnɡɡuó rénmín dàilái le ɡuānɡmínɡ hé xīwànɡ。 

ขอบพระคุณข้อมูลจาก คู่มือใช้สื่อการเรียนการสอนภาษาจีนจากสื่อมัลติมีเดีย

《汉语多媒体课件手册》มหาวิทยาลัยศิลปศาสตร์

การก่อตั้งประเทศจีนใหม่ 新中国成立

การก่อตั้งประเทศจีนใหม่  
เดือนกันยายน ปี ค.ศ. 1949 มีการประชุมปรึกษาทางการเมืองของประชาชนจีน ครั้งที่ 1 ขึ้นที่เป่ยผิง การประชุมมีมติให้ก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยคัดเลือกให้เหมาเจ๋อตง  《毛泽东》เป็นประธานาธิบดีของรัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนจีน และมีให้เปลี่ยนชื่อเมืองจาก เป่ยผิง 《北平》เป็นเป่ยจิง 《北京》สถาปนาให้เป็นเมืองหลวงของประเทศ  ใช้ธงชาติที่เรียกชื่อว่า “ธงแดงห้าดาว” 《五星红旗》เป็นธงประจําชาติ วันที่ 1 เดือนตุลาคม จัดพิธีเปิดประเทศ ประชาชนกว่าสามแสนคนรวมตัวกันที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน《天安门广场》ประธานาธิบดีเหมา เจ๋อตง ยืนอยู่บนหอคอยเทียนอันเหมิน และประกาศต่อสากลโลกว่า “ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนได้ก่อตั้งขึ้นแล้ว” พร้อมทั้งได้เชิญธงแดงห้าดาวผืนแรกขึ้นสู่ยอดเสาด้วยตนเอง  จากนั้นเป็นพิธีตรวจแถวทหารกองเกียรติยศ เปิดประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของประวัติศาสตร์ชาติจีน นับจากนี้ไปประชาชนจีนทุกคนเป็นเจ้าของประเทศ  

新中国成立
1949 年9月，中国人民政治协商会议第一届全体会议在北平开幕，会议决定成立中华人民共和国，选举毛泽东为中华人民共和国中央人民政府主席。决定把北平改名为北京，作为中华人民共和国的首都。以五星红旗为国旗。10 月 1日举行开国大典，北京30 万群众齐集天安门广场。毛泽东站在天安门城楼上，向全世界庄严宣告：中华人民共和国中央人民政府成立了。他亲自升起了第一面五星红旗，接着举行了盛大的阅兵式。中华人民共和国的成立，揭开了中国历史的新篇章，人民从此成为国家的主人。
Xīn Zhōnɡɡuó chénɡlì
1949 nián 9 yuè，Zhōnɡɡuó rénmín zhènɡzhì xiéshānɡ huìyì dì yí jiè quántǐ huìyì zài běipínɡ kāimù，huìyì juédìnɡ chénɡlì zhōnɡhuá   rénmín ɡònɡhéɡuó，xuánjǔ Máo Zé  dōnɡ wéi zhōnɡhuá rénmín ɡònɡhéɡuó zhōnɡyānɡ rénmín zhènɡfǔ zhǔxí。juédìnɡ bǎ Běipínɡ ɡǎimínɡ wéi Běijīnɡ，zuòwéi zhōnɡhuá rénmín ɡònɡhéɡuó de shǒudū。yǐ wǔxīnɡ hónɡqí wéi ɡuóqí。10 yuè 1 rì jǔxínɡ kāiɡuó dàdiǎn，Běijīnɡ 30 wàn  qúnzhònɡ qíjí tiānānmén ɡuánɡchǎnɡ。Máo Zédōnɡ zhànzài tiānānmén chénɡ lóushànɡ，xiànɡ quánshìjiè zhuānɡyán xuānɡào：Zhōnɡhuá rénmín ɡònɡhéɡuó zhōnɡ yānɡ rénmín zhènɡfǔ chénɡlì le。tāqīnzì shēnɡ qǐle dì  yímiàn wǔxīnɡ hónɡqí，jiēzhe jǔ xínɡle shènɡdà de yuèbīnɡshì。 
Zhōnɡhuá rénmín ɡònɡhéɡuó de chénɡlì，jiē  kāi le Zhōnɡɡuó lìshǐ de xīnpiānzhānɡ，rénmín cónɡcǐ  chénɡwéi ɡuójiā de zhǔrén。

ขอบพระคุณข้อมูลจาก
คู่มือใช้สื่อการเรียนการสอนภาษาจีนจากสื่อมัลติมีเดีย
《汉语多媒体课件手册》มหาวิทยาลัยศิลปศาสตร์

สงครามจีน – ญี่ปุ่น เจี๋ยอู่ 中日甲午战争

สงครามจีน – ญี่ปุ่น เจี๋ยอู่  
ภายหลังการสถาปนาการปกครองของราชวงศ์หมิง เศรษฐกิจแบบทุนนิยมของญี่ปุ่นพัฒนาไปรวดเร็วมาก  จิตใจที่หิวกระหายการรุกรานทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกวัน ในเดือนกรกฎาคม ปี ค.ศ.1894 ญี่ปุ่นส่งทหารเข้ารุกรานเกาหลี และโจมตีกองทัพเรือของจีน สงครามจีนญี่ปุ่นเจี๋ยอู่จึงเริ่มประทุขึ้น โดยเมื่อวันที่ 17 เดือนกันยายน ขุนพลนาวีในเขตทะเลเหนือของจีน บัญชาการรบโดย นายพลติง หรู่ชาง และนายพล หลิว ปู้ฉาน นํากองทัพเรือ 10 ลํา ประชิดและเปิดฉากโจมตีกองทัพเรือญี่ปุ่น 12 ลํา บริเวณทะเลหวงห่าย แม้ว่าเรือรบของฝ่ายศัตรูจะมีจํานวนมากกว่า ความเร็วเรือมากกว่า ยิงกระสุนได้มากกว่าและเร็วกว่า แต่ทหารหาญของจีนล้วนกล้าหาญราญศึก กระสุนวิถีไกลยิงจนหมด เมื่อเรือรบถูกยิง ผู้บัญชาการเรือรบ เติ้ง ซื่อชาง ออกคําสั่ง ให้เร่งกําลังเรือเต็มอัตราเพื่อพุ่งชนเรือรบศัตรู แต่กลับโชคร้ายถูกฝ่ายศัตรูยิงจนเรือจม เป็นเหตุให้ผู้บัญชาการเรือรบและเหล่านาวี 200 กว่าชีวิตต้องพลีชีพ เรือรบที่มีนายพลหลินหย่ง เป็นผู้บัญชาการเรือก็ต่อสู้จนถึงวินาทีสุดท้ายเช่นกัน การรบดําเนินไปหลายชั่วโมง กองนาวีทะเลเหนือของจีนเสียหายอย่างหนัก ทหารเรือของฝ่ายญี่ปุ่นก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นเดียวกัน

武则天 จักรพรรดินีบูเช็กเทียน

武则天是中国历史上唯一的女皇帝。武则天 14岁被唐太宗招进皇宫，太宗死后武则天被送进寺院作尼姑。太宗的儿子高宗当皇帝两年后把她从尼姑庵里接了出来，后来又立她为皇后。
武则天帮高宗处理朝廷事务，趁机除掉了一些反对她的大臣。高宗死后，武则天就以太后的名义管理朝政。公元 690年，武则天改国号为周，正式做了皇帝。武则天推行发展生产的政策，还破格提拔许多有才能的人，政治经济得到了发展。但她重用武氏家族，大建寺院，也给老百姓增加了负担。武则天去世前，在大臣的逼迫下将皇位传给了儿子唐中宗。
Wǔ Zétiān
Wǔ Zétiān shì zhōnɡɡuó lìshǐ shànɡ wéiyī de nǚ huánɡdì。WǔZétiān 14 suì bèi Tánɡtàizōnɡ zhāo jìn huánɡɡōnɡ，Tàizōnɡ sǐhòu Wǔ Zétiān bèi sònɡjìn sìyuàn zuò níɡū。Tàizōnɡ de érzi Gāozōnɡ dānɡ huánɡdì liǎnɡ niánhòu bǎ tā cónɡ níɡū ān lǐ jiē le chūlái，hòulái yòu
lì tā wéi huánɡhòu。
Wǔ Zétiān bānɡ Gāozōnɡ chúlǐ cháotínɡ shìwù，chènjī chú diàole yìxiē fǎnduì tāde dàchén。Gāozōnɡ sǐhòu，Wǔ Zétiān jiù yǐ tàihòu de mínɡyì ɡuánlǐ cháozhènɡ。ɡōnɡyuán 690 nián，Wǔ Zétiān ɡǎiɡuóhào wéi zhōu，zhènɡshì zuòle huánɡdì。wǔ zétiān tuīxínɡ fāzhǎnshēnɡchǎn de zhènɡcè，hái pòɡé tíbá xǔduō yǒucáinénɡ de rén，zhènɡzhìjīnɡjì dé dàole fāzhǎn。dàn tā zhònɡyònɡ Wǔshì jiāzú，dàjiàn sìyuàn，yě ɡěi lǎobǎixìnɡ zēnɡ jiāle fùdān。Wǔ Zétiān qùshì qián，zài dàchén de bīpò xià jiānɡ huánɡwèi chuán ɡěile érzi tánɡ zhōnɡzōnɡ。

อู่เจ๋อเทียน (บูเช็กเทียน)
บูเช็กเทียน เป็นจักรพรรดินีเพียงหนึ่งเดียวในประวัติศาสตร์จีน ได้ถูกพระเจ้าถังไท่จงเรียกตัวเข้าวังตั้งแต่อายุ 14 หลังจากที่พระเจ้าถังไท่จงเสด็จสวรรคตแล้ว บูเช็กเทียนก็ถูกส่งไปเป็นภิกษุณีในวัด ต่อมาเมื่อพระเจ้าเกาจงโอรสแห่งถังไท่จงเสด็จขึ้นครองราชย์ได้ 2 ปี ก็ได้ไปรับภิกษุณีบูเช็กเทียนออกจากวัด และได้สถาปนาให้เป็นฮองเฮา บูเช็กเทียนได้ช่วยพระเจ้าเกาจงปฏิบัติพระราชกรณียกิจมากมาย และถือโอกาสกำจัดบรรดาขุนนางที่คิดต่อต้านพระนาง หลังจากที่พระเจ้าเกาจงเสด็จสวรรคต พระนางบูเช็กเทียนก็ได้ใช้อำนาจแห่งไทเฮา สำเร็จราชการ ในปี คศ. 690  บูเช็กเทียนได้เปลี่ยนปีศักราชของประเทศเป็นศักราชโจว และได้สถาปนาตนเองเป็นจักรพรรดินี บูเช็กเทียนได้สนับสนุนให้ใช้นโยบายที่เกี่ยวกับการพัฒนากำลังการผลิต และเลื่อนตำแหน่งบรรดาบุคคลที่มีความสามารถเป็นกรณีพิเศษ ทำให้เศรษฐกิจพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าพระนางนั้นมีใจลำเอียงต่อญาติมิตรของตน 

นอกจากนี้ ยังมีพระราชโองการให้ราษฎร สร้างวัดวาอารามเป็นจำนวนมาก ทำให้อาณาประชาราษฎร์เดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า ก่อนที่พระนางบูเช็กเทียนจะเสด็จสวรรคต ก็ได้ถูกบรรดาขุนนางบีบบังคับ ให้ยกราชบัลลังก์ให้แก่พระโอรสถังจงจง 

คำศัพท์
唯一 wéiyī เป็นหนึ่งเดียว, เพียงหนึ่งเดียว
皇帝 Huángdìจักรพรรดิ
招进 zhāò jìn เรียกเข้าไปอยู่
皇宫 huánggōng พระราชวังหลวง
寺院 sìyuàn วัด
尼姑 nígū แม่ชี
尼姑庵 nígū ān อารามนางชี
立 lì แต่งตั้ง
皇后 huánghòu ฮองเฮา, จักรพรรดินี, พระอัครมเหสี
处理 chǔlǐ จัดการกับ
朝廷 cháotíng ราชสำนัก
趁机 chènjī ใช้โอกาส, ถือโอกาส
除掉 chú diào กำจัด
反对 fǎnduì ฝ่่ายค้าน, คัดค้าน
大臣 dàchén ขุนนาง
太后 Tàihòu ไทเฮา, เป็นพระอิสริยยศของพระชนนีพันปีหลวงของจักรพรรดิจีน, ตำแหน่งพระมารดาในจักรพรรดิองค์ปัจจุบัน
名义 míngyì ชื่อ
管理 guǎnlǐ การจัดการ
朝政 cháozhèng พระราชกรณียกิจของราชสำนัก
正式 zhèngshì อย่างเป็นทางการ, เป็นทางการ
推行 tuīxíng ดำเนินการ, ผลักดัน
发展 fāzhǎn พัฒนา
生产 shēngchǎn ผลิต,การผลิต
政策 zhèngcè นโยบาย
破格 pògé ยกเว้น, ให้อภิสิทธิ์
提拔 tíbá เลื่อนตำแหน่ง
许多 xǔduō จำนวนมาก
政治 zhèngzhì ในทางการเมือง
经济 jīngjì เศรษฐกิจ
重用 zhòngyòng ให้ความสำคัญ
武氏家族 Wǔ shì jiāzú ครอบครัวตระกูลอู่
老百姓 lǎobǎixìng ประชาชน
增加 zēngjiā เพิ่ม
负担 fùdān ภาระ
逼迫 bīpò บีบบังคับ
将 jiāng นำ, เอา, จะ...
皇位 huángwèi ราชบัลล้งก์
传给 chuán gěi ส่งต่อ, มอบต่อ

เครดิตภาพจาก ซีรีย์ 《武媚娘传奇》 范冰冰版
ข้อมูล วิกิพีเดีย

รำลึกถึงชวีหยวน (屈原)

端午 duān wǔ ตวนอู่ วันกวีแห่งชาติ รำลึกถึงชวีหยวน (屈原) Qū yuán
วันขึ้น 5 ค่ำเดือน 5 ในปฏิทินการเกษตรของจีน เรียกว่า วันตวนอู่ 端午

端 คือ ช่วงต้น, เดือน 5 เรียกว่าเดือน 午, และเวลา 午 ถือเป็นเวลา 阳 จึงเรียกว่าวัน 端阳 อีกชื่อหนึ่ง และเดือน 5 ซ้อนกับวันที่ 5 จึงเรียกวันฉงอู่ 重午 ด้วย ถือเป็นหนึ่งในสามเทศกาลใหญ่ของชาวจีน (อีกสองเทศกาลคือ 春节 Chūn jié และ 中秋节 Zhōng qiū jié)

怀念邓丽君 คิดถึงเติ้งลี่จวิน (จบตอน)

สวัสดีค่ะ 

วันนี้เราตามมาดูห้องพักที่เติ้งลี่จวินเคยพักกันนะคะ เริ่มจากห้องแรก ห้องรับแขกก่อนค่ะ 

เจ้าหน้าที่ของโรงแรมพาไปชม ห้องหมายเลข 1502 ซึ่งชื่อเดิมคือห้อง Royal Princess Suite 

ปัจจุบันเพิ่มเติมชื่อเป็น Teresa Teng Suite ค่ะ

 

หน้าห้อง Teresa Teng Suite

怀念邓丽君 คิดถึงเติ้งลี่จวิน ตอนที่ 2

วันนี้แอดมินได้มีโอกาสไปโรงแรม ดิอิมพีเรียล แม่ปิง เชียงใหม่ค่ะ และได้ขึ้นไปชั้นที่ 15 เพื่อเข้าชมห้อง Royal Princess Suite # 1502 ซึ่งเป็นห้องที่นักร้องสาว เติ้งลี่จวินโปรดปราน และเข้าพักเป็นประจำทุกครั้งที่มาเชียงใหม่ 

ด้านนอกของโรงแรม ดิอิมพีเรียล แม่ปิง เชียงใหม่ ค่ะ

怀念邓丽君 คิดถึงเติ้งลี่จวิน ตอนที่ 1

ประวัติคร่าวๆ ของเติ้งลี่จวิน ขออนุญาติคัดลอกมาจาก วิกิพีเดีย แล้วโพสต์ไว้ในนี้นะค๊ะ
เติ้ง ลี่จวิน หรือ เทเรซา เติ้ง 
(จีนตัวย่อ: 邓丽君; จีนตัวเต็ม: 鄧麗君) 
พินอิน: Dèng Lìjūn 
ญี่ปุ่น: テレサ・テン, 
29 มกราคม พ.ศ. 2496 – 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 

นักร้องเพลงจีนสากลชาวไต้หวันชื่อดังและมีอิทธิพลอย่างสูง เธอเกิดที่ เมืองเป่าจง มณฑลหยุนหลิน สาธารณรัฐจีน โดยบรรพบุรุษของเธอมาจากมณฑลเหอเป่ย์ สาธารณรัฐประชาชนจีน เสียงและเพลงของเธอเป็นที่จดจำทั่วทั้งเอเชียตะวันออกและในหมู่ชาวจีนทั้งในประเทศจีน ไต้หวัน และชาวจีนโพ้นทะเลทั่วโลก จนมีคำกล่าวว่า "มีชาวจีนอยู่ที่ไหน ก็จะได้ยินเพลงของเติ้ง ลี่จวินที่นั่น" นอกจากนี้ เพลงของเธอยังเป็นที่รู้จักในหมู่ชาวญี่ปุ่น ชาวเกาหลี ชาวไทย ชาวเวียดนาม ชาวมาเลเซีย และชาวอินโดนีเซียจำนวนมากเช่นกัน

เติ้ง ลี่จวิน มีชื่อเสียงจากบทเพลงรัก และเพลงพื้นเมืองภาษาหมิ่นหนาน (ภาษาฮกเกี้ยน) เพลงที่โด่งดังจนรู้จักกันทั่วไปทั่วเอเชีย ได้แก่เพลง เถียนมี่มี่ (甜蜜蜜, tián mì mì แปลว่า หวานปานน้ำผึ้ง) และเพลง เยว่เหลียงไต้เปี่ยวหวอเตอซิน (月亮代表我的心, yuè liàng dài biǎo wǒ de xīn แปลว่า พระจันทร์แทนใจฉัน) ไม่เพียงเพลงภาษาจีนกลางเท่านั้น เธอยังเคยมีผลงานเพลงภาษาไต้หวัน ภาษากวางตุ้ง ภาษาญี่ปุ่น ภาษาเวียดนาม ภาษาอินโดนีเซีย และภาษาอังกฤษด้วย
เติ้ง ลี่จวิน เสียชีวิตอย่างกะทันหันเนื่องจากโรคหอบหืด ขณะเดินทางมาพักผ่อนที่จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 ขณะอายุได้เพียง 42 ปี


การเสียชีวิตและการรำลึก
ตั้งแต่เข้าสู่วัยผู้ใหญ่ เติ้ง ลี่จวิน ป่วยด้วยโรคหอบหืดเรื้อรังมาตลอด จนในวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2538 เติ้ง ลี่จวิน เสียชีวิตอย่างกะทันหันด้วยโรคหอบหืดขั้นรุนแรง ขณะมาพักผ่อน ณ โรงแรมอิมพีเรียล แม่ปิง จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย ด้วยอายุ 42 ปี (43 ปีตามปฏิทินจีน)

พิธีศพของเติ้ง ลี่จวิน ถูกจัดขึ้นแบบรัฐพิธี โลงศพขอเธอถูกคลุมด้วยธงชาติสาธารณรัฐจีน โดยอดีตประธานาธิบดีลีเต็งฮุย และประชาชนจำนวนหลายพันเข้าร่วมพิธีด้วยความอาลัยรัก

ศพของเติ้ง ลี่จวิน ถูกฝังที่สุสานจินเป่าซาน อันเป็นสุสานติดภูเขาในเมืองจินซาน มณฑลไทเป ทางตอนเหนือของไต้หวัน ป้ายหลุมศพมีรูปปั้นของเติ้ง ลี่จวิน และคีย์บอร์ดเปียโนไฟฟ้าขนาดใหญ่ตั้งอยู่ที่พื้น เมื่อมีคนเหยียบที่แต่ละแป้น จะมีเสียงออกมาต่างกัน แม้ว่าชาวจีนจะเชื่อว่าควรหลีกเลี่ยงการเข้าไปในสุสานก็ตาม แต่สุสานของเธอมักมีแฟนเพลงจากทั่วโลกเข้ามาเคารพและรำลึกถึงเธออยู่เสมอ

ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2545 ได้มีการเปิดตัวหุ่นขี้ผึ้งของ เติ้ง ลี่จวิน ที่พิพิธภัณฑ์มาดามทุสโซส์ ฮ่องกง

ในวันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 ได้มีการจัดคอนเสิร์ต “15 ปี เติ้งลี่จวิน A Special Tribute” ขึ้นที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย โดยมีนักร้องชาวไทย 13 ขึ้นขับกล่อมบทเพลงของเติ้ง ลี่จวิน เพื่อเป็นการรำลึกการจากไปครบ 15 ปีของเธอ

 

ขอบพระคุณ บทความและภาพจากวิกิพีเดีย

Credit ภาพเติ้งลี่จวินจาก Google ค้นรูป