每个人都请过假，请假的理由也是多种多样的。不过，请假不一定真有事，这也是大家都知道的情况。
请假的人不少是想偷懒的人。上学时代，请假是经常的事，好像几天不请假，浑身就不舒服似的。当然，小孩子就是小孩子。请起假来，理由往往是可笑的，比如“老师，今天我浑身肚子疼”，“今天，突然觉得不舒服，医生叫我休息两天”等等。老师听了这些理由，通常是微笑地看看“可怜”的请假者，然后就同情地批准了。 请玩假以后，自然可以去做自己想做的事。。。
那些年龄小，没有发现请假原来也是病，可如果得上了，想治好却没那么容易。
成人的请假和小孩子不同。相比之下，他们的请假不再是跟自己过不去了。什么样的话都能说出口，什么样的倒霉都能遇见。说自己有病得少了，大多数是说自己的亲戚朋友有病了或是遇见车祸了，自己应该去安慰一下等等。请假的人常常都是这样挂着羊头卖狗肉。
从古至今，请假的理由有多少呢？
เป็นเรื่องปกติที่ส่วนมากเราจะลาเพราะขึ้เกียจทำงาน อยากหลบงาน หรืออยากจะโดดเรียน ถ้าไม่ได้ลาซะบ้าง คงจะครั่นเนื้อครั่นตัวไม่สบายขึ้นมา แน่นอนหล่ะที่ว่า เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็ก เมื่อพวกเขาอยากจะลาหยุดเรียน เหตุผลที่ลามักจะฟังดูน่าขันเสมอ เช่น คุณครูค๊ะ วันนี้ทั่วทั้งร่างกายของหนูปวดท้องไปหมด, หรือ วันนี้หนูเกิดไม่สบายขึ้นมากระทันหัน คุณหมอบอกให้หนูพักเรียน 2 วัน เป็นต้น คุณครูมักจะอมยิ้มกับเหตุผลที่น่าสงสารเหล่านี้ แต่แล้วก็ต้องเห็นใจอนุญาตให้ลาได้ พอได้รับอนุญาตให้ลาหยุดกันแล้ว แต่ละคนก็จะไปทำตามสิ่งที่ตนเองปรารถนาที่จะทำ
จะเห็นได้ว่าในตอนที่เรายังเป็นเด็กอยู่ มักอ้างว่าป่วย ใช้เป็นข้ออ้างในการลาเพียงเหตุผลเดียว ซึ่งที่จริงแล้วเราอาจไม่ได้ป่วย แต่หากวันใดเกิดป่วยขึ้นมาจริงๆ อาจจะลาได้ไม่ง่ายนัก
แต่เหตุผลการลาของผู้ใหญ่จะไม่เหมือนกับเด็ก เปรียบเทียบกันแล้ว การลาหยุดของผู้ใหญ่มักจะไม่นำเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเองมาอ้าง เหตุผลที่จะลามีสารพัด แม้กระทั่งเคราะห์ร้ายต่างๆ ก็อ้างว่าเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น การที่จะพูดว่าตัวเองนั้นป่วยกลับน้อยลง ส่วนใหญ่มักจะว่าอ้างญาติสนิทมิตรสหายป่วย หรือเกิดอุบัติเหตุ ตัวเองจะต้องเข้าไปช่วยเหลือดูแล ปลอบใจ เป็นต้น คนที่ลาหยุด มักจะไม่พูดจริง หรือบอกเหตุผลตรงๆ ในเรื่องที่ตนเองจะลา นับจากอดีตจนถึงปัจจุบัน ลองคิดดูสิว่าเหตุผลของการลามีมากเท่าไหร่แล้ว?
时代 shí-dài ยุค, สมัย
浑身 hùn-shēn ทั่วทั้งตัว
似的 shì-dē เหมือนอย่างนั้น, เหมือนกับ
通常 tōng-cháng มักจะ, เป็นปกติ
可怜 kĕ-lián น่าสงสาร
同情 tong-qíng เห็นใจ
批准 pī-zhŭn อนุญาต
年龄 nián-líng วัย, อายุ
治 zhì บำบัด, รักษา
成人 chéng-rén เป็นผู้ใหญ่
相比 xiāng-bĭ เปรียบเทียบ
亲戚 qīn-qī ญาติสนิท
车祸 chē-huò อุบัติเหตุทางรถ
至 zhì จนกระทั่ง, กระทั่งถึง, จนถึง
请假的人不少是想偷懒的人。上学时代，请假是经常的事，好像几天不请假，浑身就不舒服似的。当然，小孩子就是小孩子。请起假来，理由往往是可笑的，比如“老师，今天我浑身肚子疼”，“今天，突然觉得不舒服，医生叫我休息两天”等等。老师听了这些理由，通常是微笑地看看“可怜”的请假者，然后就同情地批准了。 请玩假以后，自然可以去做自己想做的事。。。
那些年龄小，没有发现请假原来也是病，可如果得上了，想治好却没那么容易。
成人的请假和小孩子不同。相比之下，他们的请假不再是跟自己过不去了。什么样的话都能说出口，什么样的倒霉都能遇见。说自己有病得少了，大多数是说自己的亲戚朋友有病了或是遇见车祸了，自己应该去安慰一下等等。请假的人常常都是这样挂着羊头卖狗肉。
从古至今，请假的理由有多少呢？
（据2005 年3 月25日书籍之家网《请假的理由》，作者：悄默）
เกี่ยวกับการลา
เราทุกคนคงเคยผ่านการลามาแล้วทั้งนั้น เหตุผลของการลาก็มักจะแตกต่างกันไปหลายรูปแบบ ซึ่งเหตุผลของการลานั้นๆ ก็ไม่แน่เสมอไปว่าจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง เราทุกคนต่างก็รู้ๆ กันอยู่เป็นเรื่องปกติที่ส่วนมากเราจะลาเพราะขึ้เกียจทำงาน อยากหลบงาน หรืออยากจะโดดเรียน ถ้าไม่ได้ลาซะบ้าง คงจะครั่นเนื้อครั่นตัวไม่สบายขึ้นมา แน่นอนหล่ะที่ว่า เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็ก เมื่อพวกเขาอยากจะลาหยุดเรียน เหตุผลที่ลามักจะฟังดูน่าขันเสมอ เช่น คุณครูค๊ะ วันนี้ทั่วทั้งร่างกายของหนูปวดท้องไปหมด, หรือ วันนี้หนูเกิดไม่สบายขึ้นมากระทันหัน คุณหมอบอกให้หนูพักเรียน 2 วัน เป็นต้น คุณครูมักจะอมยิ้มกับเหตุผลที่น่าสงสารเหล่านี้ แต่แล้วก็ต้องเห็นใจอนุญาตให้ลาได้ พอได้รับอนุญาตให้ลาหยุดกันแล้ว แต่ละคนก็จะไปทำตามสิ่งที่ตนเองปรารถนาที่จะทำ
จะเห็นได้ว่าในตอนที่เรายังเป็นเด็กอยู่ มักอ้างว่าป่วย ใช้เป็นข้ออ้างในการลาเพียงเหตุผลเดียว ซึ่งที่จริงแล้วเราอาจไม่ได้ป่วย แต่หากวันใดเกิดป่วยขึ้นมาจริงๆ อาจจะลาได้ไม่ง่ายนัก
แต่เหตุผลการลาของผู้ใหญ่จะไม่เหมือนกับเด็ก เปรียบเทียบกันแล้ว การลาหยุดของผู้ใหญ่มักจะไม่นำเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเองมาอ้าง เหตุผลที่จะลามีสารพัด แม้กระทั่งเคราะห์ร้ายต่างๆ ก็อ้างว่าเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น การที่จะพูดว่าตัวเองนั้นป่วยกลับน้อยลง ส่วนใหญ่มักจะว่าอ้างญาติสนิทมิตรสหายป่วย หรือเกิดอุบัติเหตุ ตัวเองจะต้องเข้าไปช่วยเหลือดูแล ปลอบใจ เป็นต้น คนที่ลาหยุด มักจะไม่พูดจริง หรือบอกเหตุผลตรงๆ ในเรื่องที่ตนเองจะลา นับจากอดีตจนถึงปัจจุบัน ลองคิดดูสิว่าเหตุผลของการลามีมากเท่าไหร่แล้ว?
生词：
偷懒 tōu-lăn เกียจคร้าน时代 shí-dài ยุค, สมัย
浑身 hùn-shēn ทั่วทั้งตัว
似的 shì-dē เหมือนอย่างนั้น, เหมือนกับ
通常 tōng-cháng มักจะ, เป็นปกติ
可怜 kĕ-lián น่าสงสาร
同情 tong-qíng เห็นใจ
批准 pī-zhŭn อนุญาต
年龄 nián-líng วัย, อายุ
治 zhì บำบัด, รักษา
成人 chéng-rén เป็นผู้ใหญ่
相比 xiāng-bĭ เปรียบเทียบ
亲戚 qīn-qī ญาติสนิท
车祸 chē-huò อุบัติเหตุทางรถ
至 zhì จนกระทั่ง, กระทั่งถึง, จนถึง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น