给你 เอาไป

สำนวนจีน 给你
给你 Gĕi nǐ [เก๋ยหนี่ = เอาไป]
 

ตัวอย่างประโยค

对话一 บทสนทนา 1
A: 把那本书递给我好吗？
     Bă nà bĕn shū dì gĕi wŏ hăo ma?
     ป่าน่าเปิ่นซูตี้เก๋ยหว่อห่าวมะ
    = ส่งหนังสือเล่มนั้นให้ผมทีได้ไหม
B: 给你 Gĕi nǐ
    เก๋ยหนี่ = นี่ค่ะ (เอาไป)
 
对话二 บทสนทนา 2
A: 能帮我把那个水杯递过来吗？
    Néng bāng wŏ bă nà gè shuĭ bēi dì guò lái ma?
    เหนิงปังหว่อป่าน่าเก้อสุ่ยเปยตี้กั้วไหลมะ
    = ช่วยส่งแก้วน้ำใบนั้นให้ผมหน่อยได้ไหม
 
B: 给你 Gĕi nǐ
    เก๋ยหนี่ = นี่ค่ะ (เอาไป)

ติดตามสำนวนอื่นๆ เพิ่มเติมได้จาก
ดีวีดีเพื่อสื่อการเรียนการสอนภาษาจีน
ชุด "50 สำนวนจีนฮิตติดปาก"

“上有天堂，下有苏杭”。

เคยเห็นตัวอย่างข้อสอบ Pat7.4 และ HSK หลายๆ ชุดที่ปรากฏประโยคนี้เป็นคำถามอยู่บ่อยๆ

“上有天堂，下有苏杭”。
shàng-yŏu-tiān-táng, =xià-yŏu-Sū-háng
ความหมายเป็นเช่นไรกันแน่ มาหาคำตอบกันค่ะ

จากหนังสือ “จุ๊กจิ๊กจอจีน” ซึ่งเขียนโดยอาจารย์เหยินจิ่งเหวิน ได้เขียนอธิบายในหัวข้อ “ถ้าชีวิตเลือกเกิดได้" คนจีนทุกคนก็คงอยากจะ  生在苏州 长在杭州 (เกิดที่ซูโจว โตที่หังโจว) กันหมด เป็นเพราะอะไร
 

苏州 (Sū-zhōu ซูโจว) กับ 杭州 (Háng-zhōu หังโจว) ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงใต้ของจีน สองเมืองนี้ขึ้นชื่อมากในเรื่องทิวทัศน์ที่สวยงามและความอุดมสมบูรณ์ในฐานะเป็น 鱼米之乡 (yú-mĭ-zhī-xiāng อู่ข้าวอู่น้ำ) ที่สำคัญของจีน จนถูกขนานนามว่า
上有天堂，下有苏杭。
shàng-yŏu-tiān-táng xià-yŏu-Sū-háng
"บนฟ้ามีสวรรค์ บนโลกมีซูโจวกับหังโจว"

แถบนี้การค้าเจริญรุ่งเรืองตั้งแต่สมัยโบราณ สินค้าขึ้นชื่อมีพวก 绫罗绸缎 (ling-luó-chóu-duàn ผ้าไหมผ้าแพร) จนบางครั้งกล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า 穿在杭州 (chuān-zài-Háng-zhōu แต่งตัวที่หังโจว) เพราะคนมีฐานะเท่านั้นที่มีวาสนาใส่เสื้อผ้าไหมแพรที่ทำจากที่นี่ มันโก้หรูเสียไม่มี
นอกจากนี้ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องรับรู้ไว้ด้วยโดยเฉพาะคุณสุภาพบุรุษทั้งหลาย เพราะแถบนี้เป็นแหล่งสาวสวยที่ขึ้นชื่อลือชาของจีนตั้งแต่โบราณ แหม ก็กินดีอยู่ดี แต่งตัวดีๆ อยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่สวยงาม บรรดาสาวๆ ไม่สวยก็ไม่รู้จะไปโทษใครแล้ว

เครดิต หนังสือ จุ๊กจิ๊กจอจีน
ของอาจารย์ เหยินจิ่งเหวิน

“早睡早起身体好”

จีนมีคำพูดอยู่ว่า

“早睡早起身体好” Zăo shuì zăo qĭ shēntĭ hăo
 เจ่าซุ่ยเจ๋าฉี่เซินถี่ห่าว = นอนเร็วตื่นเร็วสุขภาพจะดีนะคะ

早 zăo เจ่า = เช้า, เร็ว
 睡 shuì ซุ่ย = นอน
 起 qĭ ฉี่ = ตื่น, ลุก
 身体 shēntĭ เซินถี่ = ร่างกาย
 好 hăo ห่าว = ดี

รู้ทั้งรู้ว่าการนอนแต่หัววัน และตื่นแต่เช้ามันดียังไง แต่บางครั้งคนเราก็
 说起来容易, 做起来难
 shuō qĭ lái róngyì , zuò qĭ lái nán
 ซัวฉี่ไหลหรงอี้ จั้วฉี่ไหลหนัน = พูดน่ะง่าย แต่ทำยากค่ะ

ยังไงยังไงก็ลองพยายามดูนะคะ 加油 加油!
jiā yóu jiā yóu เจียอิ๋ว เจียอิ๋ว สู้สู้ค่ะ ^^

我自己来 ขอผม (ฉัน)....เอง

สำนวนจีน 我自己来
我自己来 Wŏ zì jǐ lái [หว่อจื้อจี่ไหล = ขอผม(ฉัน)..เอง]
 

 ตัวอย่างประโยค

对话一 บทสนทนา 1

A: 我给你倒杯茶吧！
     Wŏ gĕi nǐ dào bēi chá ba!      หว่อเก๋ยหนี่เต้าเปยฉาปะ
      = ผมเทชาให้คุณสักถ้วยนะ

B: 我自己来 Wŏ zì jǐ lái
     หว่อจื้อจี่ไหล
     = ผมเทเองครับ

对话二 บทสนทนา 2

A: 你的脏衣服拿来 我给你洗洗
    Nǐ de zāng yī fú ná lái wŏ gĕi nǐ xǐ xǐ
    หนี่เตอจังอีฝูหน่าไหล หว่อเก๋ยหนี่สีสี่
    = เอาเสื้อผ้า (สกปรก) ที่ใส่แล้วมา ฉันจะซักให้นะ

B: 我自己来 Wŏ zì jǐ lái
     หว่อจื้อจี่ไหล
    = ผมซักเองครับ


ติดตามสำนวนอื่นๆ เพิ่มเติมได้จาก
ดีวีดีเพื่อสื่อการเรียนการสอนภาษาจีน
ชุด "50 สำนวนจีนฮิตติดปาก"

ที่มาของสัตว์ต่างๆ ใน 12 นักษัตร

ที่มาของสัตว์ต่างๆ ใน 12 นักษัตร
มีความเชื่อว่าคนโบราณได้ตั้งชื่อหน่วยเวลาตามการดำเนินชีวิตของสัตว์ต่างๆ โดยเริ่มจาก

1. ชวด (หนู) ช่วงเวลา “ยามจื่อ” (子时) ในสมัยก่อนก็คือเวลา 5 ทุ่มถึงตีหนึ่งช่วงเวลานั้นเป็นเวลาอึกทึก ของหนู


2. ฉลู (วัว) ช่วงเวลา “ยามโฉ่ว” (丑时) คือช่วงเวลาตี 1 ถึงตี 3 เป็นช่วงเวลาที่วัวจะกินหญ้าเพื่อเตรียมออกไปไถนา

3. ขาล (เสือ) ช่วงเวลา “ยามอิ๋น” (寅时) คือช่วงเวลาตี 3 ถึงตี 5 เป็นช่วงเวลาที่เสือดุร้ายมากที่สุด

4. เถาะ (กระต่าย) “ยามเหมา” (卯时) คือตี 5 ถึง 7 โมงเช้า เป็นช่วงเวลาที่พระจันทร์ยังคงลอยอยู่บนท้องฟ้า ตำนานกล่าวไว้ว่ามีกระต่ายบนดวงจันทร์ ฉะนั้นเวลานี้จึงแทนด้วยกระต่าย

5. มะโรง (มังกร) “ยามเฉิน” (辰时) คือเวลา 7 โมงถึง 9 โมงเช้า แม้เราจะไม่เคยเห็นมัน แต่คนโบราณเชื่อว่า เป็นเวลาที่ “มังกรพ่นฝน” ดังนั้นช่วงเวลานี้จึงแทนด้วยสัตว์ลึกลับที่เล่าขานกันมาอย่าง มังกร

6. มะเส็ง (งู) “ยามซื่อ” (巳时) ช่วงเวลา 9 โมงเช้าถึง 11 โมง กล่าวกันว่า เป็นช่วงเวลาที่งูลอกคราบในทุ่งหญ้า และออกจากรูมาล่าเหยื่อเป็นอาหาร

7. มะเมีย (ม้า) “ยามอู่” (午时) คือ 11 โมงถึงบ่ายโมง เนื่องจากแสงสว่างเริ่มหม่นลงจากเวลาเที่ยง แต่ม้ายังคงวิ่งเป็นพันลี้ ม้าเป็นตัวแทนของเวลามืดครึ้ม ดังนั้นจึงใช้ม้าแทนช่วงเวลานี้

8. มะแม (แพะ) “ยามเว่ย” (未时) คือบ่ายโมงถึงบ่าย 3 กล่าวกันว่าเป็นช่วงเวลาที่แพะกำลังออกกินหญ้าแล้วต้นหญ้าจะงอกใหม่ได้

9. วอก (ลิง) “ยามเซิน” (申时) คือบ่าย 3 ถึง 5 โมงเย็น ฟ้าใกล้มืดแล้ว ลิงมักจะส่งเสียงร้อง

10. ระกา (ไก่) “ยามโหย่ว” (酉时) คือเวลา 5 โมงเย็นถึงทุ่มตรง เวลานี้เป็นเวลาขึ้นของดวงจันทร์มีตำนานเรื่อง “ไก่ทองอาทิตย์” ดังนั้นจึงแทนด้วยไก่

11. จอ (สุนัข) “ยามซวี” (戌时) คือเวลา 1 ทุ่มถึง 3 ทุ่ม เวลานี้เป็นเวลาเริ่มต้นกลางคืน สุนัขเป็นสัตว์เฝ้ายาม จึงแทนด้วยสุนัข

12. กุน (หมู) “ยามไฮ่” (亥时) คือเวลา 3 ทุ่มถึง 5 ทุ่ม เป็นช่วงเวลาที่ฟ้าดินอลหม่านที่สุด แต่หมูกลับชอบนอนที่สุด

เดรดิตข้อมูล หนังสือการ์ตูน
"อ๋อ! อย่างนี้นี่เอง ฉลาดรู้ทุกเรื่องของเมืองจีน"
สำนักพิมพ์ THONGKASEM