7/13/2556

大声点儿 พูดดังๆ หน่อย

สำนวนจีน 大声点儿
大声点儿 Dà shēng diănr [ต้าเซิงเตี่ยน(ร์) = พูดดังๆ หน่อย ]
 



对话一 บทสนทนา 1

A: 老师这个字是什么意思?
     Lăoshī zhè gè zì shì shén me yì sī
     เหล่าซือ เจ้อเก้อจื้อซี่อเสิ่นเมออี้ซือ
     = ครูครับ อักษรตัวนี้มีความหมายว่าอะไรครับ

B: 请大声点儿 我听不到
    Qǐng dà shēng diănr, Wŏ tīng bú dào
    ฉิ่งต้าเซิงเตี่ยน (ร์) หว่อทิงปู๋เต้า
    = กรุณาพูดดังๆ หน่อย ฉันได้ยินไม่ถนัด

对话二 บทสนทนา 2


A: 大声点儿
    Dà shēng diănr
    ต้าเซิงเตี่ยน (ร์) = พูดดังๆ หน่อยค่ะ

B: 请问, 李明在家吗?
    Qǐng wèn Lǐ Míng zài jiā ma?
    ฉิ่งเวิ่น หลี่หมิงไจ้เจียมะ
    = ขอถามหน่อยครับ หลี่หมิงอยู่บ้านไหม?
 



ติดตามสำนวนอื่นๆ เพิ่มเติมได้จาก
ดีวีดีเพื่อสื่อการเรียนการสอนภาษาจีน
ชุด "50 สำนวนจีนฮิตติดปาก"

7/12/2556

让我想想 ขอคิดดูก่อน

สำนวนจีน 让我想想
让我想想 Ràng wŏ xiăng xiang [ย่างหว่อเสียงเสี่ยง = ขอคิดดูก่อน]





ตัวอย่างประโยค

对话一  บทสนทนา 1

A: 你认识这个人吗?
    Nǐ rèn shi zhè gè rén ma?
     หนี่เริ่นซื่อเจ้อเก้อเหรินมะ
     = เธอรู้จักคนนี้ไหม

B:  让我想想 Ràng wŏ xiăng xiang
      ย่างหว่อเสียงเสี่ยง = ให้ฉันคิดดูก่อน


对话二 บทสนทนา 2
A: 今天咱们去什么地方吃饭好?
     Jīn tiān zán men qù shén me dì fāng chī fàn hăo?
      จินเทียนจั๋นเมินชวี่เสิ่นเมอตี้ฟังชือฟ่านห่าว
      = วันนี้พวกเราไปกินข้าวที่ไหนกันดี


B:  让我想想 Ràng wŏ xiăng xiang 
       ย่างหว่อเสียงเสี่ยง = ขอคิดดูก่อน


ติดตามสำนวนอื่นๆ เพิ่มเติมได้จาก
ดีวีดีเพื่อสื่อการเรียนการสอนภาษาจีน
ชุด "50 สำนวนจีนฮิตติดปาก"


柬埔寨 Kambodia: กัมพูชา

ข้อมูลทั่วไป

ลักษณะภูมิประเทศ
ที่ตั้ง กัมพูชาตั้งอยู่กลางภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีพรมแดนทิศเหนือติดกับประเทศไทย (จังหวัดอุบลราชธานี ศรีสะเกษ สุรินทร์ และบุรีรัมย์) และลาว (แขวง อัตตะปือและจำปาสัก) ทิศตะวันออกติดเวียดนาม (จังหวัดกอนทูม เปลกู ซาลาย ดั๊กลั๊ก ส่องแบ๋ เตยนิน ลองอาน ด่งท๊าบ อันซาง และเกียงซาง) ทิศตะวันตกติดประเทศไทย (จังหวัดสระแก้ว จันทบุรี และตราด) และทิศใต้ติดอ่าวไทย
ขนาด กว้าง 500 กิโลเมตร ยาว 450 กิโลเมตร มีพื้นที่ทั้งหมด 181,035 ตารางกิโลเมตร หรือมีขนาดประมาณ 1 ใน 3 ของประเทศไทย เส้นเขตแดนโดยรอบประเทศยาวประมาณ 2,000 กิโลเมตร โดยมีเส้นเขตแดนติดต่อกับประเทศไทยยาว 798 กิโลเมตร
แม่น้ำ/ทะเลสาบสำคัญ ได้แก่
(1) แม่น้ำโขง ไหลจากลาวเข้าสู่ภาคเหนือของกัมพูชาแล้วไหลผ่านเข้าเขตเวียดนาม มีความยาวในเขตกัมพูชารวม 500 กิโลเมตร
(2) แม่น้ำทะเลสาบ เชื่อมระหว่างแม่น้ำโขงกับทะเลสาบ ความยาว 130 กิโลเมตร
(3) แม่น้ำบาสัก (Bassac) เชื่อมต่อกับแม่น้ำทะเลสาบที่หน้าพระราชวัง กรุงพนมเปญ ความยาว 80 กิโลเมตร
(4) โตนเลสาบ (Tonle Sap) เป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ มีเนื้อที่ 3,000 ตารางกิโลเมตร
สภาพภูมิอากาศ ร้อนชื้น มีฤดูฝนยาวนาน อุณหภูมิโดยเฉลี่ย 20 - 36 องศาเซลเซียส

มืองหลวง กรุงพนมเปญ (Phnom Penh)


เขตการปกครอง มี 4 กรุง ได้แก่ กรุงพนมเปญ กรุงไพลิน กรุงแกบ กรุงพระสีหนุ และ 20 จังหวัด ได้แก่ กระแจะ เกาะกง กันดาล กัมปงจาม กัมปงชนัง กัมปงทม กัมปงสะปือ กัมปอต ตาแก้ว รัตนคีรี พระวิหาร พระตะบอง โพธิสัต บันเตียเมียนเจย เปรเวง มณฑลคีรี สตึงเตรง สวายเรียง เสียมราฐ อุดรมีชัย

ประชากร 15.4 ล้านคน (ปี 2554) มีอัตราการเพิ่มของประชากรเฉลี่ยร้อยละ 2 ต่อปี ประกอบด้วยชาวเขมร ร้อยละ 94 ชาวจีนร้อยละ 4 และอื่น ๆ อีกร้อยละ 2


ธงชาติ เป็นธงที่เคยใช้ก่อนวันที่ 18 มีนาคม 2513 มีแถบสีน้ำเงิน – แดง – น้ำเงินตามแนวนอน โดยมีรูปปราสาทนครวัดสามยอดสีขาวอยู่ตรงกลางบนแถบสีแดง

เพลงชาติ เพลงนาคราช (Nokoreach)

ระบอบการปกครอง ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา โดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขภายใต้รัฐธรรมนูญ
กษัตริย์ พระบาทสมเด็จพระบรมนาถนโรดม สีหมุนี (His Majesty Preah Bat Samdech Preah Boromneath Norodom Sihamoni) เสด็จขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2547
ประธานสภาแห่งชาติ สมเด็จเฮง สัมริน (Samdech Heng Samrin)
นายกรัฐมนตรี สมเด็จฮุน เซน (Samdech Hun Sen)
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและความร่วมมือระหว่างประเทศ นายฮอร์ นัมฮอง (Mr. Hor Namhong) ซึ่งดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีด้วย

โครงสร้างการบริหาร ประกอบด้วยกระทรวงหลัก 26 กระทรวง ได้แก่
(1) สำนักนายกรัฐมนตรี
(2) กลาโหม
(3) มหาดไทย
(4) ประสานงานกับรัฐสภาและการป้องกันการทุจริตประพฤติมิชอบในวงราชการ 
(5) การต่างประเทศและความร่วมมือระหว่างประเทศ
(6) เศรษฐกิจและการคลัง
(7) ข่าวสาร
(8) สาธารณสุข
(9) อุตสาหกรรม เหมืองแร่ และพลังงาน
(10) วางแผน
(11) พาณิชย์
(12) ศึกษาธิการ เยาวชน และการกีฬา
(13) เกษตร ป่าไม้ และการประมง
(14) วัฒนธรรมและศิลปากร
(15) สิ่งแวดล้อม
(16) พัฒนาชนบท 
(17) แรงงานและการฝึกฝนอาชีพ
(18) ไปรษณีย์และโทรคมนาคม
(19) ศาสนา
(20) กิจการสตรี
(21) กิจการสังคมและทหารผ่านศึก
(22) โยธาธิการและการขนส่ง
(23) ยุติธรรม
(24) การท่องเที่ยว
(25) พัฒนาผังเมืองและการก่อสร้าง
(26) ชลประทาน และอีก 2 สำนักงานอิสระ (เทียบเท่าทบวง) ได้แก่ สำนักงานการบินพลเรือนและสำนักงานข้าราชการพลเรือน
พรรคการเมืองที่สำคัญ ได้แก่ พรรคประชาชนกัมพูชา (Cambodian People’s Party - CPP) พรรคฟุนซินเปค (FUNCINPEC หรือ Front Uni National pour un Cambodge Indépendant, Neutre, Pacifique, et Coopératif) พรรคสม รังสี (Sam Rainsy Party - SRP) พรรคนโรดม รณฤทธิ์ (Norodom Ranariddh)
ภาษา ภาษาเขมรเป็นภาษาราชการ ส่วนภาษาที่ใช้โดยทั่วไป ได้แก่ อังกฤษ ฝรั่งเศส เวียดนาม จีน และไทย

ศาสนา ศาสนาประจำชาติคือศาสนาพุทธ นิกายเถรวาท (แยกเป็น 2 นิกายย่อย คือ ธรรมยุตินิกายและมหานิกาย) และศาสนาอื่นๆ อาทิ ศาสนาอิสลามและศาสนาคริสต์



หน่วยเงินตรา เงินเรียล (Riel) อัตราแลกเปลี่ยน 4,000 เรียลเท่ากับ 1 ดอลลาร์สหรัฐ หรือประมาณ 100 เรียล เท่ากับ 1 บาท

柬埔寨

柬埔寨,旧称高棉,是位于东南亚中南半岛的一个国家,首都金边。该国西部及西北部与泰国接壤,东北部与老挝交界,东部及东南部与越南毗邻,南部则面向暹罗 湾。高棉族是主体民族,占总人口的80%,少数民族有占族、普农族、老族、泰族、斯丁族等。佛教为国教,95%以上的居民信奉佛教,占族信奉伊斯兰教,少数城市居民信奉天主教。华人、华侨约60万。柬埔寨是东南亚发展较为落后的国家,亦为世界上最不发达国家之一,经济以农业为主,工业基础薄弱贫。柬埔寨是东南亚国家联盟成员国之一。
中文名称: 柬埔寨王国
英文名称: Kingdom of Cambodia
简称: 柬埔寨
所属洲: 亚洲
首都: 金边
国庆日: 11月9日
国歌: 王国 (Nokoreach)
国家代码: KH
官方语言: 英语、法语
货币: 瑞尔
时区: UTC+7
政治体制: 君主立宪政体
国家领袖: 国王诺罗敦•西哈莫尼,首相洪森
人口数量: 14,805,358(2011年)
人口密度: 81.8人/平方公里(2011年)
主要民族: 高棉族、占族、普农族等。
主要宗教: 大乘佛教、上座部佛教
国土面积: 181035平方公里
水域率: 2.5%
GDP总计: 301.81亿美元(2010年)
人均GDP: 852美元(2011年)
国际电话区号: +855
国际域名缩写: .kh
道路通行: 靠右驾驶
国花: 稻花
通用语言:高棉语

【面积】 181035平方公里。
【人口】 1500万。性别比为0.94 。有20多个民族。
  【同北京时差】 比格林尼治时间早7小时;比北京时间晚1小时
  【国际电话码】 855
  【国花】 稻花
  【国家格言】 民族,宗教,国王
  【国庆日】 11月9日
        【货币 】瑞尔

首都:  金边 (Phnom Penh)
人口约102万。
2004年至今 诺罗敦•西哈莫尼(Norodom Sihamoni)



资料来自: 百科百度中文网

7/11/2556

听你的 ก็แล้วแต่คุณ




สำนวนจีน 听你的
听你的 Tīng nǐ de [ทิงหนี่เตอะ = ก็แล้วแต่คุณ]

 
ตัวอย่างประโยค
 
对话一 บทสนทนา 1
A: 你说,咱们几点出发好?
    Nǐ shuō zán men jǐ diăn chū fā hăo?
    หนี่ซัว จั๋นเมินจี๋เตี่ยนชูฟาห่าว?
    คุณว่าเราออกเดินทางกันกี่โมงดี

B: 听你的 Tīng nǐ de
    ทิงหนี่เตอะ = แล้วแต่คุณก็แล้วกัน

对话二 บทสนทนา 2

A: 咱们去哪个商场呢?
    Zán men qù nă gè shāng cháng ne?
   จั๋นเมินชวี่หน่าเก้อซังเตี้ยนเนอ
    = พวกเราไปร้านค้าที่ไหนดี

B: 听你的 Tīng nǐ de
    ทิงหนี่เตอะ = แล้วแต่คุณก็แล้วกัน
 


ติดตามสำนวนอื่นๆ เพิ่มเติมได้จาก
ดีวีดีเพื่อสื่อการเรียนการสอนภาษาจีน
ชุด "50 สำนวนจีนฮิตติดปาก"

7/09/2556

ศิลปะการป้องกันตัวของจีน


ต้นกำเนิดศิลปะป้องกันตัวของจีน สามารถสืบหาได้ว่า เริ่มมีในช่วงสมัยสังคมดั้งเดิม ขณะที่มนุษย์ใช้เครื่องมือต่างๆ อย่างกระบี่กระบองเพื่อต่อสู้กับสัตว์ และค่อยๆ สั่งสมประสบการณ์การปะทะโจมตีป้องกันตัวเรื่อยมา ผู้คนจึงนำเอาท่าทางอย่างการเตะ ต้อย หมัด มวย มาเรียบเรียงลำดับเป็นชุดกระบวนท่าต่างๆ ขึ้นมาเพื่อใช้ฝึกซ้อม ภายหลังจึงเกิดชุดกระบวนท่าที่แตกต่างกันออกมานับไม่ถ้วน



กังฟู (功夫)กายและใจรวมกันเป็นหนึ่งเดียว
กังฟูเรียกได้ว่าเป็นศิลปะการต่อสู้จีนอย่างหนึ่ง สามารถแบ่งออกเป็นหลายพรรคและหลายแบบ ยกตัวอย่างเช่น หมัดใต้เท้าเหนือ กระบองใต้หอกเหนือ และยังมีวิทยายุทธเส้าหลิน อู่ตังเหมิน กระบี่ไท้เก๊ก มวยหย่งชุน เป็นต้น


จีนได้ปรากฏผู้ฝึกวิชาศิลปะป้องกันตัวที่โด่งดังขึ้นมากมาย อาทิเช่น ผู้รักชาติในช่วงปลายสมัยราชวงศชิง นามว่า ฮั่วหยวนเจี๋ย (霍元甲) หรือจะเป็น จากซานฟง (张山丰) เจ้าสำนักบู๊ตึ๊ง และบรู๊ซลี (李小龙- หลีเสี่ยวหลง) ดาราจอเงินยักษ์ใหญ่ผู้คิดค้นชุดกระบวนท่าเจี๋ยเฉวียนเต้า
จุดเด่นของศิลปะการต่อสู้แบบจีนอยู่ที่การฝึกฝน ไม่เพียงเพื่อเอาชนะในการประลองเท่านั้น แต่เพื่อให้กายใจรวมเป็นหนึ่งเดียว การฝึกซ้อมแต่ละชุดมีความแตกต่างกัน โดยรวมแล้วประกอบไปด้วย ท่าพื้นฐาน ชุดกระบวนท่า กำลังภายใน กำลังภายนอก ซึ่งใช้การฝึกมือไม้ สายตา ร่างกาย ก้าวย่าง จิตใจ และพละกำลัง เหล่านี้เป็นหลักสำคัญ

ในปัจจุบันสมาคมศิลปะการต่อสู้นานาชาติต้องการส่งเสริมศิลปะการต่อสู้ให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น จึงแบ่งการแข่งขันศิลปะการต่อสู้เป็นสามประเภทใหญ่ๆ ด้วยกันคือ หมัดยาว หมัดใต้ และมวยไท้เก๊ก ในอนาคตศิลปะการต่อสู้แบบจีนนี้อาจเป็นกีฬาชนิดหนึ่งในโอลิมปิกก็ได้
ศิลปะการต่อสู้เส้าหลิน (少林功夫)


มวยไท้เก๊ก (太极拳Tàijīquán ไท่จี๋เฉวียน)ไท้เก๊กเป็นศิลปะการต่อสู้อย่างหนึ่งของจีนมาตั้งแต่สมัยโบราณ เนื่องจากมวยไท้เก๊กเน้นการฝึกเพื่อบำบัดโรคและรักษาสุขภาพ ทั้งยังช่วยสร้างเสริมภูมิคุ้มกัน จนทำให้เป็นที่ชื่นชอบและแพร่หลายกันในหมู่คนต่างชาติรวมถึงคนไทย มวยไท้เก๊กนั้นมีทั้งหมด 108 กระบวนท่า เป็นท่ารำที่อ่อนช้อยและวิธีการหายใจ ซึ่งเป็นผลดีต่อระบบการทำงานของปอดและหัวใจ เหมาะกับทุกเพศทุกวัย
มวยไท้เก๊ก ศิลปะป้องกันตัวถูกบรรจุเข้าในการแข่งขันเอเชียนเกมส์เมื่อปี คศ. 1990 ไม่จำกัดสัญชาติของผู้เข้าแข่งขัน และไม่จำเป็นต้องใส่เครื่องแต่งกายจีน

ศิลปะการต่อสู้เส้าหลิน
ตั้งชื่อตามชื่อวัดเส้าหลิน (少林)และวัดแห่งนี้เองก็มีชื่อเสียงโด่งดังตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบัน เล่ากันว่าปรมาจารย์ตั๊กม๊อ (达摩祖师) เป็นผู้คิดค้นศิลปะการต่อสู้เส้าหลินขึ้น เพื่อใช้ในการฝึกฝนจิตใจและร่างกาย ในขณะฝึกฝนนอกจากจะฝึกมือเปล่าแล้ว ยังมีการใช้อาวุธต่างๆ เช่น กระบองหรือกระบี่ เป็นต้น จากนั้นได้แตกแขนงออกเป็นศิลปะการต่อสู้อีกกว่า 100 ชนิด สำหรับพระที่วัดเส้าหลินแล้ว การฝึกฝนไม่ใช่เพียงเพื่อทำให้ร่างกายแข็งแกร่งเท่านั้น ยังสามารถพัฒนาตนเองและคุณธรรม รวมไปถึงการปกป้องวัดและช่วยเหลือผู้คนอีกด้วย




เครดิต หนังสือการ์ตูน
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง ฉลาดรู้ทุกเรื่องของเมืองจีน
สำนักพิมพ์ THONGKASEM
 

建议 โพสต์แนะนำ

สำนวนจีน VS สำนวนไทย Part 5 [W]

สำนวนจีนที่ขึ้นต้นด้วยพินอิน w  挖墙脚  [wāqiángjiǎo]  โค่นล้ม (比喻拆台) 外强中干  [wàiqiángzhōnggān]  แข็งนอกอ่อนใน/ภายนอกดูแข็งแรงแท้จริงแล้วอ่อนแอ ...